صاحب این قلم طی یادداشت های متعدد بارها نسبت به ناعادلانه بودن انتخابات فدراسیون ها با وجود رییس مستقر هشدار داده بودم اما متاسفانه مسئولین وقت با طرح این موضوع که برگزاری انتخابات با حضور رییس مستقر مطابق نظر فدراسیون های جهانی صورت می گیرد وانمود می کردند درصورت تخطی از این امر با چالش مواجه خواهیم شد. آن بزرگواران که برخی از ایشان همچنان بر کرسی های مهم ورزش تکیه دارند توجه نداشتند با این شیوه برگزاری انتخابات، عملا اساس رقابت و بی طرفی زیر سئوال می رود. درک این موضوع چندان دشوار نیست که بپذیریم اگر قرار باشد رییس فدراسیون با اختیار تام تا زمان برگزاری انتخابات در صحنه باقی بماند و خود نیز نامزد ریاست دوره بعدی باشد نقض غرض آشکار صورت گرفته است. چگونه می توان شانس پیروزی برای نامزدهای رقیب قائل شد در حالی که ریش و قیچی دست رییس مستقر باشد؟ وقتی تمام ابزارها اعم از بودجه، امکانات موقعیت برتر، اختیار هیات ها، چیدمان کمیسیون ها و باشگاههای صاحب رای را به یک نفر بسپاریم و از حریفان بخواهیم با این فرد به رقابت بپردازند در واقع نامزدهای رقیب را به کناره گیری دعوت کرده ایم. شاید اتفاقی که در مجمع یکی از فدراسیون های پایه رخ داد نمونه روشنی برای این حقیقت باشد. جایی که نامزدهای رقیب علی رغم چیدمان صد در صدی رییس مستقر با این امید که شاید مسئولین ورزش زیر بار این شیوه مهندسی انتخابات نروند تا آخر پای کار بودند اما وقتی متوجه شدند به دلیل برخی ملاحظات از جمله اساسنامه مستقل و احتمال دخالت فدراسیون جهانی صدا از کسی درنمی آید، مجمع را ترک کردند تا آن انتخابات نمایشی با حضور رییس مستقر و پیروزی وی خاتمه پیدا کند.
شگفتا که نمایندگان کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش نیز ناظر این صحنه بودند اما بنا به دلایل گفته شده زبان درکام کشیدند و دم برنیاوردند!
نمونه فوق به عنوان شاهد مثال ذکر شد تا مهر تاییدی باشد بر این ادعا که اساس برگزاری انتخابات با حضور رییس مستقر، نقض آشکار روح انتخابات فدراسیون هاست بنا براین اگر خواست و نظر اخیر وزیر ورزش در گماردن سرپرست برای انتخابات همه فدراسیون ها جنبه شعاری نداشته باشد و محقق شود قابل دفاع و معقول است البته تحقق عینی این امر مستلزم اصلاح آیین نامه برگزاری انتخابات فدراسیون و بازنگری و ترمیم ضعف و کاستی هایی آن است. آیین نامه ای که مشکلات زیادی دارد و لازم است موضوع برگزاری انتخابات بدون حضور رییس فدراسیون مستقر از بندهای اصلی آن باشد.
تا زمانی که اساسنامه فدراسیون ها و آیین نامه انتخابات مانع و جامع نباشد و امکان تفسیر به رای و اعمال نظر در آن مجال ظهور پیدا کند شاهد تداوم حواشی و اختلافات در چگونگی و نتایج انتخابات خواهیم بود. بدیهی است غرض از رفع اشکالات اساسنامه و آیین نامه فدراسیون های ورزشی و لزوم اصلاح کاستی های آن به معنی دست روی گذاشتن و اهمال در خصوص دو طرح اعلام شده از سوی دنیا مالی یعنی تبعیت از اساسنامه داخلی و تعیین سرپرست بی طرف جهت برگزاری انتخابات نیست بلکه در گام اول می توان دو مورد ذکر شده را در دستور کار قرار داد و همزمان نسبت به اصلاح و ترمیم نواقص و تحکیم آیین نامه انتخابات در اسرع وقت و به روز رسانی و رفع مشکلات اساسنامه فدراسیون ها در زمان مقتضی اقدام کرد.
کتمان نمی اوان کرد که شیوه مماشات و انفعال برخی از مسئولین پیشین و کنونی دستگاه ورزش در مواجهه با تعدادی از روسای فدراسیون های خودمختار آسیب های جدی به اساس انتخابات و کلیت ورزش وارد کرده است در مقطعی. کار به جایی رسید که معدودی از روسای فدراسیون ها نه تنها در راستای سیاست های مسئولین ورزش حرکت نمی کردند بلکه تحت الحمایه فدراسیون های جهانی و انفعال دست اندرکاران ورزش کشور خواسته های خود را به کرسی نشاندند.
اکنون باید دید دنیا مالی در راستای تحکیم و تقویت حکمرانی ورزش عزم و جدیت خود را برای به کرسی نشاندن اقتدار وزارت ورزش از خود نشان دهد تا عده ای فرصت نکنند همانند گذشته با ترساندن وی از تعلیق احتمالی و دعوت به عقب نشینی، او را نیز چون گذشته گان به محافظه کاری و مماشات با خودمختاران ورزش ترغیب کنند.
به قلم محمدرضا کاظمی