عموماً مسئولیت فرهنگی در ورزش را کسانی عهده‌دار شده‌اند که نه پشتوانه‌ای در ورزش داشته‌اند و نه در فرهنگ. بودجه مناسب به این بخش‌ها اختصاص داده نمی‌شود و هر وقت هم پول نیاز دارند از بودجه بخش فرهنگ استفاده می‌کنند. در فدراسیون‌های ورزشی نیز معمولاً کمیته‌های فرهنگی نقشی ندارند و صرفاً به مناسبات تقویمی بسنده می‌کنند.
کمی پیش‌ازاین طرحی بود تحت عنوان «کمک‌های مؤمنانه» که معاونت منحل شده فرهنگی، فدراسیون‌ها را وادار می‌کرد تا با درآمدهای خارج از بودجه فدراسیون، بسته‌های کمک معیشتی فراهم کنند و در مناطق محروم توزیع کنند و مسئولان نیز برای تهیه گزارش، حضور پیدا می‌کردند. فدراسیون‌هایی که در امور اولیه رشته‌های خود با مشکل مواجه بودند نیز از دستورات تمکین می‌کردند.
سینا کلهر معاون جوانان و معاونت پیشین و منحل شده فرهنگی در نشست فرهنگی هفته گذشته گفته است: «تلقی از فرهنگ همان افکار عمومی است، آن چیزی که برای ما مهم است فهم و درک ما از تغییر این نگاه است». در ادامه نیز گفته است ورزشکاران و قهرمانان چهره را انتخاب کردیم تا به ما کمک کنند و تا امروز نیز خوب عمل کرده‌ایم و شبکه جدیدی از فعالان را تشکیل داده‌ایم.
سؤالات ما از معاون جوانان این است که آیا منظور از شبکه جدید در ایتا و بله است؟ در کدام بخش تاکنون خوب عمل شده است؟ از ورزشکارانی استفاده می‌کنید که کار فرهنگی با آنها نشده و خود نیازمند آن هستند؟ امکان دارد بگویید تلقی شما از فرهنگ چیست و همین بخش افکار عمومی هم برایتان اهمیت دارد؟ چرا زمانی که معاونت فرهنگی منحل می‌شد اقدام مؤثری را انجام ندادید تا فرهنگ این‌قدر کوچک نشود که در حد اداره کل تنزل پیدا کند؟ در شان فرهنگ بود که معاونتش با معاونت قهرمانی ادغام شود؟ بهتر نیست به‌جای به‌کارگیری از ورزشکاران تعدادی از اساتید حوزه فرهنگ و علوم انسانی را دعوت می‌کردید تا راهنمایی‌تان کنند؟
مدیرکل فرهنگی وزارتخانه نیز از تشکیل قرارگاه جدید فرهنگی سخن گفتند. نمی‌دانیم این‌همه قرارگاه قبلی به چه‌کاری آمده است که قرارگاه جدید آقای احدی به کار آید.
انتظار می‌رفت که معاون فرهنگی و قهرمانی جناب آقای اسبقیان به بحث فرهنگ بپردازند که ایشان تنها به مدح وزیر جدید پرداختند و شرایط فرهنگی ورزش را مثبت ارزیابی کردند.
اما احمد دنیامالی وزیر جدید ورزش و جوانان خوشبختانه اشاراتی به مقولاتی از فرهنگ داشته‌اند و بیشتر سخنانشان حول محور اقدامات مذهبی بود که زیرمجموعه فرهنگ است. ایشان همچنین افزایش معاونت‌ها از پنج به 7 را مطرح کردند. اما در اینجا روی سخن ما با وزیر ورزش این است که مشکل وزارت ورزش تعداد کم یا زیاد معاونت‌ها وادارات کل نیست بلکه افرادی که در این سمت‌ها به کار گرفته می‌شوند است. در حوزه فرهنگ مهم است که معاون فرهنگی فهمی از تفاوت اقدامات فرهنگی و مذهبی داشته باشد. یک معاون باید بداند چالش‌های این حوزه چیست و چه راهکاری را در کجا اتخاذ کند. اینکه منتظر باشیم فدراسیون‌ها اقدام کنند و معاون فرهنگی جمع‌آوری کند که به معاونت نیاز نیست و یک کارمند جزء هم می‌تواند این کارها را انجام دهد.
فرهنگ مقوله‌ای بالا به پایین است و نیازمند سیاست‌گذاری و تبیین عمیق و دقیق است تا کشور ما با تنوع قومیت، زبان و فرهنگ‌های متفاوت را پوشش دهد. اینکه مسئولان نمایشی فرهنگی فدراسیون‌ها را از تهران جمع کنیم و به شهر دیگری ببریم و تنها هزینه‌ای را بر دوش وزارتخانه بگذاریم که کاری انجام نمی‌شود. آیا نمی‌شد مسئولان فرهنگی را در تهران جمع کرد؟ امیدواریم هر چه زودتر جناب دنیامالی فکری برای بخش فراموش‌شده ورزش که فرهنگ است بی اندیشند. هرچند ورزش کشور در تمامی بخش‌ها و شاخصه‌ها به همین درد مبتلا است.