به گزارش سایت منهای فوتبال؛ ورزش قابل پیش نیست اما شانس رمضانوف بلغار برای غلبه بر حسن یزدانی در فینال المپیک پاریس بسیار کم بود و شاید همان اتفاقی که رخ داد تنها راهی بود که می شد از سد یزدانی گذشت.
مصدومیت بد موقع در اوایل کشتی قطعا یک بدشانسی بزرگ و تاریخی برای یزدانی در المپیک بود اما ورزش همین است؛ گاهی یک ورزشکار ایرانی مشت می خورد و بیهوش می شود و به طلا می رسد و گاهی هم اینطور می شود.
بسیاری از شبهات درباره مصدومیت حسن یزدانی در فینال هنوز پابرجاست و برخی می گویند شاید نیاز بود قبل از مسابقات او در المپیک پیش بینی چنین حوادثی صورت می گرفت اما به هر ترتیب این ها جزو موارد پزشکی است و به راحتی نمی توان درباره آن نظر داد.
همان طور که بسیاری تلاش های نافرجام حسن یزدانی برای ادامه مبارزه و پیروزی در فینال را ستودند و به او لقب پهلوان و جنگنده و سرباز را دادند؛ برخی هم به صورت کارشناسی و به دلیل سوال هایی که در ذهن داشتند درباره اتفاق رخ داده نظر دادند. همین موضوع سبب شد علی اعظم یزدانی پدر حسن یزدانی به انتقاد تند از این افراد بپردازد!
پدر حسن یزدانی گفت: بعضی‌ها انگار از کشتی چیزی نمی‌فهمند. به هر حال هر انسانی دشمنانی دارد. حتی رهبر و رییس جمهور ما هم دشمن دارند. برخی به او حسادت می‌کنند. حسن با یک دست کشتی گرفت، کسانی که راجع به او نظر منفی می‌دهند، می‌توانند با یک دست دکمه شلوارشان را ببندند؟ حسن تا آخرین نفس برای میهنش جنگید.
مشخص نیست چرا پدر یک قهرمان که مردم او را دوست دارند باید به این شکل پاسخ منتقدان را بدهد؛ پاسخی که شبیه به ادبیات و سلوک پدر یک قهرمان ملی نیست. همان طور که درصد زیادی از مردم به تمجید از یزدانی پرداختند دیگران هم حق دارند با رعایت حد منطق و عدالت به انتقاد بپردازند.
اگر هم قرار است کسی درباره شرایط کشتی توضیح و به نوعی پاسخ منتقدان را بدهد شخص حسن یزدانی است؛ نه پدرش! متاسفانه مشخص نیست که چرا برخی از قهرمانان ما به جای آن که خودشان صحبت کنند از افراد خانواده خود برای کاهش انتقادات استفاده می کنند.
موضوع دیگر هم این است که حسن یزدانی با اتکا به قدرت فنی قابل تقدیر و به پشتوانه حمایت های همین مردم و افرادی که ممکن است نسبت به شرایط فینال المپیک نقد داشته باشند اما یزدانی را به عنوان یک قهرمان جهانی دوست دارند؛ به این جایگاه رسیده است.
اینکه یزدانی منتقدانی داشته باشد نه تنها اتفاق عجیبی نیست بلکه حق هر کارشناسی است که نظر بدهد اما نباید پدر این قهرمان با ادبیات نادرستی پاسخگو باشد. به هرشکل همه از حسن یزدانی که بسیاری او را با صفت بزرگ "پهلوان" صدا می کنند توقع بیشتری دارند.
باخت های مهم به دیوید تیلور آمریکایی و انتقاداتی که نسبت به شیوه کشتی او صورت گرفته، شاید فقط متوجه شخص یزدانی نباشد و متوجه کادرفنی نیز می شود اما انتقادی قابل بررسی است.
چرا پدر یزدانی از زمانی که بعد از فینال المپیک توکیو همه پشت پسرش ایستادند و با وجود ناکامی در کسب مدال طلا به تحسینش پرداختند صحبت نمی کند؟! تمام ورزشکاران و قهرمانان به خصوص مدال آوران المپیک جایگاه مهمی در جامعه ایران دارند اما تک تک آن ها علاوه بر تلاش و سختی به پشتوانه مادی و معنوی مردم ایران به این رده رسیدند پس قرار نیست کسی سر آن ها منت بگذارد یا به خاطر اینکه منتقدی کشتی گیر نبوده انتقادش مورد تمسخر پدر یزدانی قرار بگیرد.