مخاطبینی که بعضا طرف گفت و گوی وی نیستند اما از تریبون رسمی مورد هجوم واقع می شوند. وی بارها مربیان و حتی کشتی گیران خطه مازندران را که به معنی واقعی کلمه جور کشتی کشور را می کشند مورد خطاب قرار داده است. اظهاراتش در مورد قهرمان سنگین وزن کشتی و دارنده مدال برنز جهان و مثال ناخوشایندی که در مورد وی به به کار برد باعث شد تا پرویز هادی صراحتا اعلام کند تا وقتی دبیر هست به کشتی باز نخواهد گشت. نسبت به کارشناسان و خبرنگاران منتقد حساسیت خاصی دارد و جز عده معدودی که در چنبره خود قرار داده حضور بقیه را بر نمی تابد. نمونه های بسیاری می توان برای این منظور ذکر کرد. گفته می شود این شیوه نگرش و ادبیات را کم و بیش در محل کار نیز به کار می برد. همین امر موجبات خداحافظی زودهنگام بسیاری از منصوبین را فراهم و آنان عطای ماندن را به لقایش می بخشند و می روند.
بررسی موارد فوق، این واقعیت غیر قابل کتمان را پیش چشم می آورد که ادبیات رییس فدراسیون کشتی با جایگاه مهمی که بر آن تکیه زده همخوانی ندارد، مهمتر از آن به نظر می رسد وی اصولا با دیپلماسی مرسوم و متداول بیگانه است. شاید حضور طولانی مدت در شورای شهر و موقعیت حکمروایی در آن مجموعه او را به این باور رسانده که دیگران را زیر دست و رعیت تصور کند حال آنکه باید به خاطر داشته باشد اگر مردم به امثال وی رای دادند به خاطر قداست ورزش و اشتهاری که در این عرصه کسب کرده بودند انجام گرفت.همین مردم زمانی که دریافتند مطالبات شان از طریق چنین افراد برآورده نخواهد شد رای خود را پس گرفتند و از آنان روی روی برگرداندند. در رابطه با اتفاقات انتخابات فدراسیون کشتی نیز همه به یاد داریم تا ۴۸ ساعت پیش از برگزاری صلاحیت وی مورد تایید قرار نگرفته بود. تلاش وافر صورت گرفت تا بالاخره ایشان نیز دقیقه ۹۰ به جمع دیگر نامزدها بپیوندد. کم مانده بود انتخابات را به حریف گمنامی که سابقه ای در کشتی نداشت ببازد اما بازهم جامعه کشتی تعصب نشان داد تا قهرمان المپیک بازنده از میدان خارج نشود. هرچند دبیر پس از روی کار آمدن، هیات های مخالف را بی اجر نگذاشت.
اکنون بیش از دو سال از ریاست دبیر بر فدراسیون کشتی سپری می شود. طی این دوسال اگرچه کرونا ابعاد زندگی بشری از جمله ورزش را در هم پیچیده اما کشورهای دیگر از پای نیستادند و در میدان المپیک مزد زحمات خود را گرفتند. در مقابل رییس فدراسیون ما مدام از تقلیل جمعیت کشتی، مشکلات مالی و بدهی های گذشته دم می زد، در نهایت آزادکارانی که علاوه بر سرمربی، مدیر فنی هم بالای سر آنها بود و زیر ذره بین رییس فدراسیون هم قرار داشتند تنها با یک نقره و برنز به کار خود پایان دادند. این ناکامی فرصتی بود تا رییس فدراسیون بی درنگ فرمان بازگشت یار صمیمی خود از آمریکا را صادر و عنان اختیار تیم ملی بزرگسالان را به وی بسیارد. این اقدام، بیش از همه صدای مربیان زحمتکش خصوصا مازندرانی های پرتلاش را در آورد که سرمربیگری تیم ملی را حق خود می دانستند. باز پخش خطابه دبیر و کم لطفی به مربیان سازنده این استان نمکی بود که بر زخم مربیان مازندرانی پاشیده شد.
حاصل کلام اینکه صاحب این قلم طی۴۰ سال حضور در کنار کشتی و ۳۰ سال قلم زدن برای این ورزش، دوره ای را سراغ ندارد که رییس فدراسیون تا این حد ضعف دیپلماسی داشته باشد. این میزان گویش غیر دیپلماتیک و ادبیات غیر متعارف برای کسی که در راس یکی از سه فدراسیون برتر جهان قرار دارد قابل باور نیست. وی با تمسک به همین شیوه سلوک حتی نتوانسته در عرصه بین المللی نیز توفیقی به دست آورد نمونه بارز آن معرفی عباس جدیدی به عنوان عضویت در شورای کشتی آسیا بود که در اثر ضعف دیپلماسی فدراسیون راه به جایی نبرد. اخیرا حمید سوریان نیز که جهت عضویت در هیات رییسه جهانی نامزد شده در یک مصاحبه اعلام کرده از اینکه بتواند در انتخابات پیش رو توفیق لازم را کسب کند نا امید است.
حاصل کلام اینکه اکنون فردی در راس فدراسیون کشتی قرار دارد که خود را عقل کل و دیگران اعم از پیشکسوت، کارشناس و خبرنگار را فاقد صلاحیت اظهار نظر در مورد این ورزش می شمارد. وی با ادبیات خاص خود در هر برنامه سفارشی تلاش می کند منتقدان را یک طرفه مورد شماتت قرار دهد.
به عنوان مثال کسی را که بیشترین طلای مسابقات جهانی کشتی را کسب کرده به ناکارشناسی منسوب می کند و به هر کدام از کارشناسان باسابقه اما منتقد کشتی طعنه خاص خود را می زند. با این وصف باید بپذیریم حقایق حال افراد بر همگان آشکار است و نمی توان آن را کتمان کرد. قابل قبول نیست، کسی که باید پاسخگوی عملکرد و اقدامات خود طی دو سال گذشته، خصوصا المپیک باشد با استفاده از تریبون رسانه ملی، سعی در توجیه این عملکرد و نقد منتقدینی دارد که خواهان پاسخگویی وی به عنوان مسئول اصلی کشتی هستند!
محمدرضا کاظمی