بسیاری از نمایندگان مجلس و جامعه ورزش تا روز رای گیری و سخنرانی نمایندگان موافق و مخالف وزیر پیشنهادی، امکان کسب رای سجادی را دشوار ارزیابی می کردند اما حمله بد برخی از مخالفین در برابر دفاع خوب موافقین ، خصوصا دفاع ورزشی شخص سجادی تاثیر بسزایی در کسب رای وی به عنوان وزیر ورزش داشت. با تمام این اوصاف حرف آخر را رییس جمهور در دفاع از وزرای پیشنهادی زد. جایی که خطاب به نمایندگان مجلس تاکید کرد، هیچ کدام از وزرای پیشنهادی او پرونده ای مبنی بر حیف و میل اموال عمومی و سو مدیریت ندارند. دکتر رییسی همچنین با اشاره به شرایط حساس کنونی بر لزوم همدلی مجلس و دولت جهت تسریع در تشکیل کابینه، از نمایندگان خواست تا با رای خود به کلیت کابینه زمینه را برای کار و تلاش دولت فراهم سازند.
به این ترتیب اکنون قهرمان یک رشته ورزشی پایه، زمام امور ورزش کشور را در دست گرفته است. چهره ای که بسیاری از ورزشی ها را از نزدیک می شناسد. طی دوران ورزش خود، رنج و زحمت قهرمانان را با تمام وجود حس کرده و بر سختی های این مسیر وقوف کامل دارد. این ویژگی ها انتظارات جامعه ورزش از سجادی را دو چندان می کند. انتظارات فراوانی که شاید در کوتاه مدت نتوان آن را از میان برداشت اما لازم است در بلند مدت به این مطالبات پاسخ درخور داده شود. بدیهی است، برخی معضلات و کاستی های تحمیلی بر ورزش خصوصا مشکلات ناشی از شیوع کرونا و تاثیر مستقیم آن بر کار و معیشت مربیان، باشگاهداران، و گروه بسیاری از خدمتگزاران و تلاشگران این عرصه باید هر چه زودتر مورد توجه قرار گیرد. بحث مربوط به مهاجرت ورزشکاران، دیپلماسی ورزشی، گسترش سرانه، توجه به ورزش همگانی، اقتصاد ورزش، لزوم گسترش ورزش بانوان در هر دو بخش عمومی و قهرمانی، تقویت بخش جوانان و اولویت های آن و بسیاری موارد دیگر که طی سال های متمادی مورد غفلت واقع شده، از جمله برنامه هایی است که وزیر جدید باید به آنها بپردازد.
دکتر سجادی به واسطه اینکه با ورزش و ورزشکاران زندگی کرده بخوبی با زیر و بم این مقوله آشنایی دارد. او بهتر از هرکسی نسبت به جامعه ورزش شناخت دارد. خوب می داند سره را از ناسره کجا بازشناسد. فرق بین مدعیان و زحمتکشان واقعی را می داند بنا براین، از او کمتر انتظار داریم تا مانند اسلاف خود دچار خطا و اشتباه شود. او باید بر پاره ای مماشات و سیاسی کاری های دوره گذشته خط بطلان بکشد و با قاطعیت و دقت در راستای مسئولیت خود گام بردارد. مسبوق به سابقه است که مردودین و ناکارآمدهای دوران گذشته تلاش کنند باردیگر خود را به سیستم جدید بچسبانند.باید مواظب نان به نرخ روز خورها و بادمجان دورقابچین ها باشد و امتحان پس داده را به حاشیه نراند. دکتر گودرزی که خود متعلق به جامعه ورزش بود بیشترین کشمکش را با عده ای از ورزشی ها داشت. کسانی که در هر دوره ای حضور دارند و خود را صاحب حق می دانند. البته در جایی که سخن از تربیت بدنی است ورزشی ها حق آب و گل دارند اما این مهم نباید به محل مناقشه دائمی آنها با مسئولینی باشد که خود زخم خورده و زجر کشیده این عرصه هستند. با تمام این احوال و همانگونه که ذکر شد، چه بسا مشکل اصلی سجادی هم با عده ای از ورزشی هایی باشد که کسی را غیر از خود بالاتر نمی دانند.
همانطور که دولت سیزدهم امید نهایی بسیاری از مردمی هست که طی سال های گذشته زیر خط فقر قرار گرفته اند، سجادی نیز واپسین امید جامعه ورزش برای اداره امور مجموعه ای است که به این جمع گسترده تعلق دارد. اگر وی در اداره ورزش کشور شکست بخورد، به واقع جامعه ورزش شکست خورده است. جامعه ای که سال های طولانی خواهان اداره امور به دست خویشتن بوده اما هیچگاه این توفیق را به دست نیاورده بود. در یک کلام شاید سجادی آخرین تیر ترکش جامعه ورزش باشد که در دستان آنها قرار گرفته است بنابراین باید او را یاری کرد تا ورزش تا این آخرین تیر به هدف بنشیند.
محمدرضا کاظمی