نگاهی به واقعیت های موجود و داشته های کنونی حاکی از آن است، جمع مدیران مطرحی که امکان معرفی به عنوان وزیر ورزش را داشتند به تعداد انگشتان یک دست هم نمی رسید. با در نظر گرفتن این مهم و ضمن احترام به دیگر نامزدهای احراز وزارت ورزش، به نظر می رسد در میان این جمع اندک، حمید سجادی از جمله گزینه هایی است که ردای مسئولیت ورزش بر اندام وی راست تر می آید. این مهم با توجه به سابقه ورزشی، مدیریتی و جایگاه علمی، او را متمایزتر از دیگران می کند. ذکر این واقعیت به مفهوم نادیده انگاشتن توانمندی های دیگر نامزد های احراز وزارت ورزش، خصوصا چهره هایی که نام و نشان آنان پیش از سجادی بر سر زبان ها افتاد نیست. بی گمان هر کدام از آنان نیز به مجلس معرفی می شدند توانمندی های خاص خود را داشتند. اکنون که اراده رییس جمهور منتخب بر معرفی دونده قهرمان آسیا با پیشینه مدیریتی مشخص قرار گرفته، انتظار از جامعه ورزش این است که از فردی که عضو این جامعه محسوب می شود حمایت کنند. بدیهی است منظور از جامعه ورزش کسانی هستند که از مقبولیت و اعتبار کافی برخوردار و به اصطلاح، از جمله افراد موجه و امتحان پس داده باشند.
این درست که ممکن است نتوان برای حمید سجادی نمره بیست در نظر گرفت اما انصافا به کسان دیگر نیز نمی توان چنین امتیاز بالایی داد. طبیعی است هر یک از حریفان جایگزین نیز ضعف و کاستی هایی در اجرا و عمل داشته، به قول معروف در همه زمینه ها ششدانگ نبودند. با این توصیف و چشم پوشی از پاره ای کم و کاستی ها می توان اذعان کرد، حمید سجادی برای وزارت ورزش گزینه مناسبی محسوب می شود به شرطی که از مصادره خود توسط برخی روسای فدراسیون های ضعیف و فرصت طلب ممانعت کند. کسانی که برای بودن و ماندن، هر روز و هر زمان با گزینه ای نرد رفاقت می بازند اما به واقع، نه خواهان ورزش اند و نه اندیشه کمک به وزیر پیشنهادی را در سر می پرورانند. آنان در عرصه ورزش همانند حباب روی آب اند که برای ماندن خود دست و پا می زنند. شنیدن برخی نام ها که برای دیدار با سجادی سر و دست می شکنند و سعی دارند او را دوره کنند چنان غیر قابل باور است که یقینا اثر تبلیغ منفی خود را در روز رای گیری برجای خواهد گذاشت. از سویی تاکید بر اعلام حمایت مدیران کنونی دستگاه ورزش از سجادی توسط وزیر فعلی، چنان ناشیانه و غیر معمول بود که نمی توان زخم آن را با هیچ مرحمی ترمیم کرد. دکتر سجادی با سال ها سابقه حضور در عرصه ورزش باید بهتر از هر کسی بداند در این شرایط حساس قبل از کسب رای مجلس محترم، حمایت برخی مغضوبین و مردودین جامعه ورزش و کسانی که کمترین صبغه ورزشی و مدیریتی ندارند، به مفهوم کشیدن خط بطلان بر تلاش های خود او و بزرگانی خواهد بود که خواهان کسب کرسی وزارت توسط این چهره شناخته شده هستند.
خانواده ورزش زمانی از بودن سجادی در راس ورزش کشور خوشحال خواهند بود که وی نان به نرخ روزها و طفیلی های ورزش را از خود دور کند. اگر روند حرکت ورزش نتوانسته طی سال های گذشته مسیر درست و اصولی را طی کند، به واسطه حضور برخی فرصت طلب ها و بادمجان دورقابچین هایی بوده که بدون کمترین کارنامه روشن بر فدراسیون ها خیمه زده، یا بر صندلی مدیریت ها تکیه کرده اند. سجادی اگر موفق به کسب آرای لازم جهت اداره وزارت ورزش شد باید چنین روند منسوخی را کنار گذاشته و طرحی نو در اندازد. ضرورت حکم می کند بیش از این در مورد مصادیق حقیقت مذکور سخن نگوییم زیرا عاقل را اشارتی کافیست. یقینا گزینه تصدی کرسی وزارت ورزش به زوایای آنچه در نوشتار حاضر آمده اشراف و احاطه کافی دارد فقط امیدواریم به آنچه می داند عمل کند.
محمدرضا کاظمی