به نظر تنها عاملی که موجبات سکوت جامعه کاراته و عدم موضع گیری رسانه ها را فراهم ساخته، حضور در المپیک و حفظ آرامش تیم اعزامی به توکیو ۲۰۲۱ است و ورود کمیته ملی المپیک برای حل این مسئله بیانگر جایگاه واقعی طباطبایی بود.
در مرتبه قبلی که زمزمه بازگشت آشوری شنیده شد، با واکنش برخی از بدنه فعلی فدراسیون اعم از مربیان و ... روبه رو شد. هنگامی که خبر نائب رییسی آشوری منتشر شد، انتظار می رفت آقایان حداقل های مدیریتی را دانسته و مقدمات این بازگشت را رعایت کنند تا شاهد واکنش های گذشته نباشیم. عمدا یا سهوا این فعل و انفعالات و این رفت و آمدن ها ببیشترین ضرر را به آشوری و سپس حسن طباطبایی زد که بعد از المپیک هجمه های بسیاری را مشاهده خواهد کرد.
اکنون جامعه کاراته بیش از پیش از طباطبایی شناخت دارند و می دانند تصمیماتی می گیرد که دوامش ۲۴ ساعته است و مربیان هم می توانند برای رییس فدراسیون تعیین و تکلیف کنند.
از طرفی از آنجایی که تصور می شد آشوری کماکان در فدراسیون قدرت خود را حفظ کرده، باید کاری می کردند تا خود را از زیر سایه او خارج کنند، حتی اگر لازم باشد ۲۴ ساعت او را بیاورند و سپس مقدمات استعفایش را فراهم کنند.
به قلم: حسین محمدی