منهای فوتبال-دراین دوره از مسابقات که به میزبانی کشور قزاقستان و در شهر آلماتی برگزار شد فرنگی کاران در مجموع به ۴ مدال طلا، ۳ نقره و ۲ برنز دست یافتند و مقتدرانه قهرمان آسیا شدند. آزادکاران نیز ۳ طلا، ۳ نقره و یک برنز را از آن خود کردند.
به این ترتیب و در مجموع، فرنگی کاران یک طلا و یک برنز بیش از آزادکاران کسب کردند این در حالی است که در جمع تیم ملی کشتی آزاد نامدارانی چون حسن یزدانی، کامران قاسم پور، مصطفی حسین خانی، علی شعبانی و علی سوادکوهی حضور داشتند. در قزاقستان مشخص شد که هندی ها پیشرفت خوبی در کشتی داشته اند. آنان چند مسابقه رودر رو را از ما بردند تا زنگ خطر واقعی را برای ما به صدا درآورده باشند. قزاق ها و ازبک ها نیز همچون گذشته با اتکا به تک ستارگان خود تلاش کردند تا از فرصت ها استفاده کنند و قطعا در میدان المپیک نیز موی دماغ بسیاری از قهرمانان شاخص خواهند شد . ژاپنی ها اگرچه تنها یک فوق ستاره به نام اتوگورو را در ترکیب تیم خود داشتند اما همان یک نفر نیز به هیچ مدعی باج نداد.
در قزاقستان کشتی گیران ما علاوه بر کسب عنوان قهرمانی آسیا در طی رقابت های گزینشی قاره ای نیز ۳ سهمیه کشتی آزاد و ۲ سهمیه کشتی فرنگی را دریافت کردند. به این ترتیب از مجموع ۱۲ وزن المپیک تنها یک وزن ۸۷ کیلو باقی مانده که باید برای همین یک سهمیه نیز در مرحله نهایی گزینشی تلاش کنیم.در آلماتی خیلی از مسائل کشتی روشن شد از جمله اینکه در سال برگزاری المپیک هیچ حریفی را نمی توان دست کم گرفت و کشورها برای رسیدن به مدال و موفقیت دست روی روی دست نگذاشته اند. در همین میدان مدعی نوظهور سنگین وزن کشتی آزاد کشورمان در حالیکه ۶ نمره از حریف خود پیش بود ضربه فنی شد تا این واقعیت برای همگان روشن شود که کشتی گیران ما در اوزان مختلف نیاز به کسب تجربیات بیشتر دارند و باید قدر لحظات و فرصت ها را بیشتر بدانند. از این اتفاقات باید درس بگیریم تا در بازی های المپیک اسیر لحظه ها نشویم. آنجا بهترین ها، آماده ترین ها و باهوش ترین ها به موفقیت می رسند.
در قزاقستان مشخص شد باوجود اینکه در راس کشتی قاره قرار داریم اما به جهت دیپلماسی با کشورهایی که زیر دست ما ایستادند فاصله زیادی داریم. آنجا دریافتیم با سازوکارهای نخ نما و سیاست های منسوخ و روزمره نمی توان در مراکز تصمیم گیری موفق شد. نباید دل به وعده های توخالی سپرد و از نمایندگان کشورهایی که به ظاهر با ما همراه هستند رای گرفت. باورکردیم شیوه های توام با تحکم شاید مصرف داخلی داشته باشد اما در مجامع بین المللی و برای رای گرفتن باید دیپلماسی حساب شده توام با هوشمندی به کار بندیم.
اگر قرار باشد با همه به یک زبان سخن گفته شود و با خارجی ها نیز طلبکارانه سخن گفت نتیجه نخواهیم گرفت. چه بسا می توانستیم به سهولت در شورای کشتی آسیا جایگاه رفیعی داشته باشیم اما مسیر را نادرست طی کردیم و دست خالی بازگشتیم.
اکنون نیز که کار از کار گذشته باید تمام هوش و حواس خود را معطوف به المپیک کنیم. کمتر از سه ماه تا آغاز این بزرگترین آوردگاه ورزشی جهان باقی مانده و کشتی به عنوان پیشانی ورزش ایران باید نقش تاریخی خود را در این میدان به درستی ایفا کند. مردم انتظار دارند قهرمانان این ورزش ملی و آیینی چون همیشه با کسب مدال های خوش رنگ، دل یک ملت را شاد و خنده بر لب ها بنشانند. هر گونه مسیر اشتباه و برنامه ریزی غلط که منجر به ناکامی ورزش اول کشور باشد قابل چشم پوشی نخواهد بود. مسئولان مربوطه وظیفه دارند به جای اظهارات منفی و ایجاد فضای یاس و ناامیدی، پنجره ای رو به سوی امیدواری و موفقیت بگشایند. انگیزه ها را دوچندان و بذر نشاط و شادابی در دل قهرمانان بکارند.
مسابقات گزینشی المپیک، قهرمانی آسیا و اتفاقات ریز و درشت آن خصوصا ناکامی در انتخابات شورای کشتی این قاره، درس های زیادی برای ما به همراه داشت که لازم است باردیگر آنها را مرور کنیم، بیاموزیم تا از امتحانات آینده سربلند بیرون بیاییم.
به قلم:محمدرضا کاظمی