منهای فوتبال-در ورزش کشور نیز بانوان بسیاری حضور دارند و ورزشکارانی در رشته های ورزشی مدال آور یا به عنوان داور و مربی و مدیر در این حوزه مشغول هستند و طبیعی است که ورزشکاران، داوران، مربیان و مدیران بانوان نیز به دغدغه همتایان خود در بخش آقایان را پیدا کنند.
یکی از چالش برانگیزترین دغدغه مدیران در پایان هر دوره، جایگاهی است که بدان منتقل می شوند. برخی از مدیران خیلی زود به فکر افتاده و زودتر اقدام و شرایط و مقدمات را آماده می کنند تا چند صباحی بیشتر در راس امور بمانند و برخی دیرتر وارد میدان می شوند و البته انتخاب هایشان محدود می شود.بسیاری از معاونان وزارت ورزش در این دوره ترجیح دادند به فدراسیونی ورزشی منتقل شوند و طبیعی است که مدیران زن نیز چنین هدفی داشته باشند.
در همین راستا ژاله فرامرزیان، معاون توسعه مدیریت و منابع وزارت ورزش و جوانان هم به نظر می رسد در ماه های پایانی حضور خود در این وزارتخانه، سوداهایی در سر می پروزاند و بی میل به حضور بیشتر در فدراسیون ها نیست که در شرایط فعلی سازگار و امکان پذیر است. مصادیق بسیاری در این دوره وزارت ورزش مشاهده کردیم که معاونان و کارکنان این وزارت به فدراسیون ها بروند.
دیدار حضوری فرامرزیان با رئیس فدراسیون اسکواش در این شرایط سخت کرونایی و اعلام رضایت از عملکرد این فدراسیون در بعد قهرمانی بیانگر آن است که معاون وزیر ورزش بی میل به مدیرت فدراسیون هم نیست. این گمانه ها زمانی بیشتر ایجاد می شوند که بدانیم فدراسیونی مانند اسکواش زیر نظر معاونت قهرمانی اداره می شود و اگر هدف فرامرزیان دلگرمی به فدراسیون ها بوده چرا یک فدراسیون غیر المپیکی را انتخاب کرده است؟ آن هم در روزهایی که فدراسیون های المپیکی نیاز بیشتری به توجه و دلگرمی دارند. با اعلام حمایت و پشتیانی از فدراسیون کم توقعی مانند اسکواش می توان حواس روسای فدراسیون ها و خصوصا هیات های استانی دیگر رشته ها را نیز به خود جلب کرد.
اعلام حمایت و پشتیبانی از یک فدراسیون آن هم در این شرایط اقتصادی و کرونایی می تواند فعالیت تبلیغاتی مناسبی برای افراد باشد. دیدار و حمایت هایی که در آینده بیشتر خواهد شد. اگر وزارت ورزش از توان حمایت مطلوبی برخوردار است چرا مدام فدراسیون ها و مدیران ورزش گله مند هستند؟
از طرفی پایان دوره 4 ساله ریاست اینچه درگاهی در فدراسیون ژیمناستیک نزدیک شده و مدعی صاحب نامی تا اینجای کار برای انتخابات این فدراسیون مطرح نشده، فرصت خوبی است تا یک بانو جای بانویی دیگر را بگیرد و سهمیه بانوان در روسای فدراسیون ها حفظ شود.
به قلم: حسین محمدی