میزبانی ایران در معتبرترین رویداد هندبال آسیا علاوه بر زمینه‌سازی جهت توسعه روابط دیپلماتیک ورزشی با کشورهای عربی از آن جهت قابل اعتناست که بدون صرف هزینه و دادن تضمین‌های خارج از عرف ورزشی و صرفا با پیگیری رئیس جوان این فدراسیون محقق شد. حال آنکه تا زمان اعلام این خبر برخی از مسئولان حاکمیت ورزش کشور از تلاش‌های صورت گرفته در این راستا بی‌خبر بودند.
فدراسیون هندبال ایران که طی یک دهه گذشته قربانی کشمکش‌های داخلی مدیریت ورزش شده و رفت و آمد هفت مسئول را به خود دیده بود حالا با ثبات مدیریت و بدون نگاه ویژه‌ای در تخصیص بودجه یا در اختیار داشتن کرسی‌های بین‌المللی و حتی زیرساخت‌های فوق‌العاده آن هم در روزهایی که کشور در بحران کرونا به سر می‌برد موفق شد تا دیپلماسی موفقی در زمینه اخذ میزبانی بین‌المللی ارائه دهد.
هرچند به نظر می‌رسد توفیق به دست آمده توسط پاکدل و تیم مدیریتی‌اش در فدراسیون ایران تازه آغاز مصائب اوست، چراکه با وجود اعلام رسمی کنفدراسیون در معرفی ایران به عنوان میزبان مسابقات هنوز شهر محل برگزاری معرفی نشده و ناظران بین‌المللی باید امکانات سخت‌افزاری نظیر ورزشگاه، زمین تمرینی مناسب، امکانات اقامتی و سیستم حمل و نقل میهمانان را بررسی کنند.
چالش‌هایی که نیازمند همکاری نهادهای بالادستی به ویژه وزارت ورزش و سازمان تجهیز اماکن ورزشی است.ای کاش آقایانی که بعد از بداخلاقی کنفدراسیون فوتبال آسیا در سلب میزبانی از ایران طی بیانیه‌های تند فریاد وااسفا سر دادند امروز خودی نشان دهند و فدراسیون هندبال را که بعد از سال‌ها موفق به اخذ میزبانی شده در بسترسازی برای مقدمات کار و اختصاص بودجه یاری کنند.
هرچندبه نظر نمی‌رسد در عمر باقیمانده از دولت اراده‌ای برای حمایت از این رشته کمتر دیده شده وجود داشته باشد چراکه برخلاف انتظار در سطوحی از حاکمیت ورزش حتی با اختصاص ردیف بودجه ۵میلیاردی به این فدراسیون در کنار چند فدراسیون دیگر توسط کمیسیون تلفیق بودجه مجلس مخالفت‌هایی به عمل آمده است.
به قلم:الهام محمدی مجد