منهای فوتبال-در این میان برگزاری المپیک توکیو با شرط واکسیناسیون ورزشکاران سراسر دنیا، این سوال را در ذهن پدید میآورد، که آیا براستی این اقدام اخلاقی است؟
در شرایطی که میلیاردها انسان هنوز فاصله زیادی تا دریافت واکسن کرونا دارند و شاید تا زمان برگزاری المپیک توکیو میلیونها نفر در دنیا هنوز در صف انتظار واکسن باشند، چرا باید ورزشکاران قبل از سایر اقشار در اولویت این مهم قرار بگیرند؟
به هر ترتیب گرهای که کرونا به کار دنیا انداخته هنوز باز نشده که هیچ، شاید هر روز با رونمایی چهرهای جدید از خود پیچیدهتر هم شده است.
در این مدت که جهان در شوک رویارویی با کرونا بود، بسیاری از رویدادهای مهم جهانی که از مدتها قبل برایش برنامهریزی شده بود اسیر چنگال این ویروس ناشناخته جهانی و لغو شدند.
بازیهای المپیک را میتوان شاخصترین این رویدادها دانست که قرار بود تابستان 2020 به میزبانی توکیو ژاپن برگزار شود و کرونا فعلا آن را یک سال به تعویق انداخته است.
حالا فرصتی کمتر از 6 ماه به برگزاری این رویداد مهم جهانی باقی مانده و کرونا هنوز دست از سر مردمان جهان برنداشته است. هرچند مدتی است که واکسن کرونا پا به میدان گذاشته اما هنوز درصد کمی از مردمان جهان از آن بهره برده و توانستهاند واکسینه شوند.
با وجود عدم تمایل ژاپن برای برگزاری المپیک توکیو با یک سال تعویق و انتشار گزارشهایی مبنی بر نارضایتی مردمانش برای این رویداد، کمیته بینالمللی المپیک و در رأس آن توماس باخ همچنان اصرار به برگزاری المپیک دارد و حتی قول واکسینه شدن تمام ورزشکاران و کادرفنی شرکت کننده در این رویداد بزرگ جهانی را داده است.
بسیاری از کشورها که در واکسیناسیون برای ویروس کرونا پیشگام بودند مشاغل حساس و درگیر، از جمله کادر پزشکی و همچنین افراد مسن را در ابتدای لیست خود قرار داده و طبق برنامهریزیهایی که انجام دادهاند شاید تا بیشتر از 6 ماه آینده همچنان در حال انجام این کار باشند.
در این شرایط به نظر نمیرسد ورزشکاران هرکشور به خاطر سلامت بدنی و قرارگیری در رده سنی جوانان به طورحتم در اولویت دریافت واکسن باشند و برگزاری یک رویداد بینالمللی مانند المپیک این شانس را به آنها بدهد که زودتر از خیلی افراد عادی یا گروههای پرخطر واکسن بزنند.
باید دید اولویت اخلاقی هر کشور و جامعه، ورزشکاران را در اولویت چندم دریافت واکسن قرار میدهد و آیا المپیک میتواند معادلات و اولویتبندی کشورها را تغییر دهد؟
به قلم:الهام محمدی مجد