در حالی که روز بیستم شهریور آخرین زمان ارسال اسامی تیم ملی به فدراسیون برزیل برای اعلام آمادگی جهت حضور در مسابقات بود، فدراسیون این کار را مشروط به حفظ سلامتی بازیکنان از سوی میزبان انجام داد.
اینکه فدراسیون تا این اندازه نگران سلامت بازیکنانش است جای خوشحالی دارد اما تیم های بزرگ جهان فوتسال هم در این رقابت ها حاضر هستند و قاعدتا اگر مشکلی وجود داشته باشد مسابقات به تعویق می افتد.
ای کاش مسئولان فدراسیون در کنار نگرانی برای حفظ سلامت زنان فوتسالیست، به دغدغه هایشان هم اهمیت می دادند و حداقل پاداش هایشان را پرداخت می کردند.
ملی پوشانی که با وجود بی مهری های فراوانی که به آن ها می شود مجبور به تعریف و تمجید از فدراسیون و لیلا صوفی زاده هستند مانند سال ۲۰۱۵ که با حواشی فراوان راهی گواتمالا شدند، برای اعزام به برزیل هم دچار مشکل هستند.
تورنمنت جهانی فوتسال زنان آذرماه به میزبانی برزیل برگزار می شود اما مشخص نیست تا آن زمان فدراسیون که تنها باید هزینه بلیت را بپردازد، سر حرف خود باقی می ماند یا با بهانه های مختلف از این اعزام جلوگیری می کند.
البته مسئولان فدراسیون و شخص لیلا صوفی زاده نایب رییس بانوان معتقد هستند تمام افتخاراتی که دختران کسب کردند به خاطر عملکرد آن ها بوده؛ نه ملی پوشان! و همین را علتی برای عدم انتقاد از خود مطرح می کنند.
حال باید دید فدراسیونی که هنوز از گرداب پرونده ویلموتس بیرون نیامده می تواند تمرکز خود را از بدهی ها و فرارهای مالیاتی کمی هم به سمت دختران فوتبال و فوتسال ببرد یا کماکان به این روال معیوب خود ادامه می دهد و کمترین اهمیت را برای فوتسالیست های زن قائل می شود.
شبنم روحی