شنیدن خبر حضور رشته کاراته در المپیک ۲۰۲۰ کام ورزشکاران این رشته که همیشه در مسابقات آسیایی و جهانی حرفی برای گفتن داشتند را شیرین کرد و از همان ابتدا مسئولان ورزش کشور روی مدال آوری کاراته کاها در المپیک حساب ویژه ای باز کردند.
به نظر می رسد اما خبر تعویق یک ساله المپیک ژاپن که هنوز هم در موردش تصمیم قطعی لحاظ نشده بیشتر از همه کام کاراته کاها را تلخ کرد و باز هم آن ها را به صف انتظار برد.
امید به افزایش سهمیه حضور در المپیک در مسابقات انتخابی مراکش و پاریس به دنبال سهمیه های قطعی سجاد گنج زاده و بهمن عسگری در بخش مردان و سارا بهمنیار و حمیده عباسعلی در بخش زنان با لغو این رقابت ها به گزینش براساس رنکینگ ورزشکاران بدل شد و حالا شاید رزیتا علیپور و ذبیح الله پورشیب هم به دلیل رنکینگ بالا شانس المپیکی شدن را باخود به همراه داشته باشند.
تمام این پیش بینی ها اما تنها روی کاغذ و به شرط برگزاری المپیک در سال ۲۰۲۱ به درستی پیش خواهد رفت، مشکل اما زمانی رقم خواهد خورد که المپیک ۲۰۲۰ جای خود را به ۲۰۲۴ دهد. شاید کاراته که از زمان المپیکی شدن و کسب چند سهمیه کِیفش حسابی کوک شده چشم به روی پشتوانه سازی بسته و نگاهش را معطوف کسب مدال المپیک کرده است.
البته باید کاراته را بدشانس ترین رشته المپیک دانست، المپیک ۲۰۲۴ بعد از ۲۰۲۰ دومین المپیکی بود که بحث حضور کاراته در آن مطرح شده بود، گویا حالا IOC درصدد حذف دوباره این رشته از بزرگترین رویداد ورزشی جهان است تا باردیگر حسرت المپیک را به دل کاراته ای ها باقی بگذارد.
پشتوانه سازی را احتمالا باید حلقه گمشده کاراته در این کش و قوس های المپیک دانست و از حسن طباطبایی رئیسی که هنوز عمر ریاستش در این فدراسیون به دو سال نرسیده پرسید که اگر المپیک ۲۰۲۱ ای در کار نباشد و کار این رویداد مهم به ۲۰۲۴ بکشد آیا کاراته ایران همچنان می تواند بر طبل اقتدار بکوبد یا اینکه تمام آمال و آرزوها پس از ۲۰۲۱ رنگ می بازد، جایی که دیگر افق سرزمین آفتاب پیش رو نیست.
اگرچه حضور چهره های موثری چون شهرام هروی، سمانه خوش قدم و ستاره موسوی در کادر فنی تیم های ملی، امیدها را برای تداوم پویایی کاراته حفظ می کند اما آسیب ناشی از درد مهلک حذف از المپیک می تواند لطمات جبران ناپذیری را از نظر روانی و انگیزشی به این رشته وارد کند.
شاید پیش از آنکه در تاتامی به سووشون کاراته بنشینیم و حماسه حضور را با یک تراژدی تلخ تمام شده ببینیم بهتر است از تمام ظرفیت های دیپلماسی ورزشی بهره ببریم تا با توجه به مزیت اقتدار ایران در کاراته جهان در المپیک بی بهره نباشیم.
الهام محمدی مجد