سومین دوره مسابقات جهانی ورزش شرکت ها در آتن در حال برگزاری است و کاروان ایران تا پایان روز دوم این مسابقات 40 مدال رنگارنگ کسب کرد. تصاویر منتشر شده با توجه به تعداد شرکت کنندگان و کاروان ایران موجب شده تا ابهامات و سوالات بسیاری در خصوص اهمیت مسابقات بوجود آید.
کاروان ایران با 70 ورزشکار و ده ها سرپرست، عوامل و ... راهی سومین دوره مسابقات جهانی ورزش کارگری در آتن شده است. مسابقاتی که در دوره های پیشین هم شاهد بودیم تعدادی از قهرمانان فعلی و یا پیشین را در قالب تیم کارگری به مسابقات می برند و مدال کسب می کنند. هزینه ای که می بایست صرف کارگران شود و نشاط را به حوزه کارگران و کمپانی ها و شرکت ها بیاورد برای گروه دیگری هزینه می شود.
وزیر جدید کار و مدیران ارشد کارگری هم که تازه کار هستند، در پیام هایی موفقیت های جامعه کارگری در آوردگاهی بین المللی را تبریک گفتند. طبیعی است که وزیر جدید آشنایی لازم با جامعه ورزش و سطح نازل مسابقات را نداشته باشد و از نتایج کسب شده ابراز خرسندی کند. اما اهالی ورزش به خوبی با سطح چنین مسابقاتی آشنایی دارند. تصاویری که این روزها از محل برگزاری مسابقات منتشر می شود بیشتر به نوعی دورهمی دوستانه شبیه است تا مسابقاتی در حد و اندازه بین المللی.
حتی در تصاویر منتشر شده می بینیم که خبری از سکوی قهرمانی نیست و نفرات به صورت دورهمی عکس یادگاری می گیرند. آتنی که میزبان المپیک 2004 بوده و نسل فعلی برگزاری مسابقاتشان را به یاد داریم. مسلما اگر این مسابقات اهمیتی داشت توجه بیشتری به آن مبذول می داشتند که تصاویر ارسالی گویای سطح واقعی مسابقات نباشد.
به نظر می رسد واقعیت این است که در اکثر کشورها مانند آیینه با این مسابقات برخورد کردند اما مدیران فدراسیون کارگری با ذره بین از کاه کوهی ساخته اند. پسندیده است عوامل اعزام کاروان پس از بازگشت از آتن، با شفافیت، گزارش مسابقات را اعلام کنند. در هر رشته چه تعداد ورزشکار بوده، و مدال های به چه صورتی کسب شده اند.
حسین محمدی