وقتی در مدح و منقبت قهرمانان افراط می کنیم
خصیصه افراط و تفریطی قابل نکوهش در اغلب امور زندگی افراد جامعه ما جریان دارد. خصوصا شدت و نوسان چنین شیوه نگاه در ورزش فراتر از حد تصور می نماید. وقتی عنوانداران و قهرمانان مدال آور را تا حد افراط تقدیس می کنیم در واقع آنها را تا جایی از اوج آسمان می کشانیم که بعدها جرات پایین آوردنشان را نداشته باشیم. به کارگیری القاب دهان پرکن و حماسی در کنار نام ورزشکار بدون در نظر گرفتن ظرفیت و گنجایش مخاطب جوان، جز اینکه او را در مسیر خودخواهی و غرور کاذب رهنمون شود بهره دیگری نخواهد داشت.