اینکه چه در ذهن و ضمیر وزیر ورزش می گذرد که اینگونه هرچند یکبار رجوع به گذشته می کنند و به تنهایی دست به نقد می زنند بر ما پوشیده است. بسیار نیکوست برای یکبار ایشان به عنوان منتقد رودرروی مسئولان وقت قرار بگیرند و در این جلسه نقد و بررسی روشن شود که با توجه به شرایط موفق بوده ایم یا خیر؟ به عنوان مثال ایشان در یکی از آخرین دیدارهای سال گذشته در جلسه مسئولان ورزشی گریبان هانگژو را رها کرده و دامن پاریس را گرفته و گفته اند: المپیک پاریس در مقایسه با ادوار گذشته این بازی ها نتایج خوبی را به لحاظ تعداد و کیفیت مدال برای ما داشت. اما اگر با انسجام بهتری کار می کردیم این بازی ها می توانست دستاورد پرافتخارتری برای کشور داشته باشد. اینبار که جناب وزیر نتوانسته از نتایج اشکال بگیرد و آن را خوب ارزیابی کرده اند باز هم در انتها گفنه اند می توانستیم بهتر از این باشیم. حرفی که می شود همیشه برای هر کاری یا فردی بیان کرد.
هر فردی و هر کاری و هر مسئولی همیشه می تواند بهتر از آن که هست باشد. اساسا فلسفه تلاش در زندگی بر همین اصل استوار است که انسان بهتر شود خواه در جنبه های ظاهری و خواه در جنبه های باطنی. بنابراین سخن وزیر حرف تازه ای نیست. اما اینکه چرا بهتر نشده است چنانکه اشاره شد، بهتر است جناب دنیامالی این پرسش را از مسئولان وقت بکنند که اتفاقا یکی از آنها که نقشی مهم به عنوان سرپرست داشته معاون فعلی ایشان است.
خوب است که آقای وزیر از ایشان سوال کند که به عنوان سرپرست کاروان چرا نتوانسته اند انسجام بهتری بوجود بیاورند تا نتایج بهتری بدست آید؟
اگر هم چون گذشته معتقدند که سرپرست کاره ای نیست بفرمایند که اولا وظیفه ایجاد انسجام مسئولیت چه کسی است؟ ثانیا اگر ایشان مسئولیتی نداشته اند پس پاداش های چند صد میلیونی را چرا گرفته اند؟ آن هم نه فقط از تشکیلات ورزش بلکه از نهادهای دیگر.