در سال‌های اخیر، رونی اوسالیوان با سخاوتمندی وقت و تمایل خود را برای ارائه توصیه‌هایی به بازیکنانی که از او خواسته‌اند تا به آنها کمک کند صرف کرده است و به خیلی از بازیکنان جوان در جهت تحقق و شکوفا استعدادهای بالقوه آنها کمک کرده است.شخصیتی که از او قطعا یک چهره فراموش نشدنی و مانا در دنیای اسنوکر حرفه ای به تصویر خواهد کشید و لقب اسطوره اسنوکر جهان را به حق لایق و سزاوار وی خواهد کرد .
جاد ترامپ از تاثیر و توانایی های منحصربفرد اوسالیوان زمانی که با هم در رامفورد در سال‌های اولیه زندگی ترامپ جوان کار و تمرین می‌کردند سود برد. ترامپ در پایان دیدار نهایی مسابقات قهرمانی جهان در سال ۲۰۲۲ و در حالیکه با حالتی احساسی اوسالیوان را در آغوش کشیده بود به قهرمان هفت دوره مسابقات کروسیبل اوسالیوان که به تازگی قهرمان جهان شده بود گفت: "از اینکه به من اجازه دادید با شما تمرین کنم متشکرم". شما برای من وقت گذاشتید و همیشه مراقب من بودید و من واقعاً از آن قدردانی می کنم.
در اکتبر امسال، اوسالیوان در ریاض بود تا آکادمی جدید اسنوکر رونی اوسالیوان را افتتاح کند، جایی که او در پرورش بهترین استعدادهای جوان از عربستان سعودی نقش خواهد داشت. قبل از راه اندازی این آکادمی، خبرنگار از این بازیکن ۴۹ ساله در مورد فلسفه مربیگری و تاکید مادام العمرش بر کار سخت سوال کرد که گزیده ای از این مصاحبه به شرح ذیل است:
رونی، مشارکت در آکادمی جدید در ریاض چقدر هیجان انگیز است؟
خیلی خوب است که بخشی از آن و شاهد روند پیشرفت بازیکنان جوان باشید و به پرورش استعدادها کمک کنید. نایجل باند سرمربی خواهد بود و او برای این کار عالی است. رسیدن به استاندارد بازیکنان تور حرفه ای برای بازیکنان آماتور آسان نخواهد بود، اما اگر کسی استعداد و تمایل و هدف داشته باشد، میتوان این کار را انجام داد. آکادمی ها در هر ورزشی بسیار مهم هستند، می توانید ببینید که در کنیا پیست های دو و میدانی برای دویدن، ایالات متحده برای گلف و تنیس یا فوتبال در فرانسه، جایی که افرادی مانند تیری هانری و کیلیان امباپه از آن عبور کردند موجود می باشد. قرار گرفتن در محیط مناسب با دسترسی به بهترین مربی و همچنین مشاوره ، تغذیه و روانشناس در قالب آکادمی میتواند زمینه ساز رشد و شکوفایی حداکثر برای یک بازیکن آماتور باشد .
برای بازیکنان جوان اسنوکر مربیگری از سنین پایین چقدر اهمیت دارد؟
برخی از بازیکنان مانند جان هیگینز دارای استعداد خدادادی هستند. از لحظه ای که چوب در دست می گیرند، میتوان پیش بینی کرد که آینده دار و با استعداد هستند. برخی بازیکنان نیاز به راهنمایی بیشتر دارند. من به مربیگری بیش از حد اعتقادی ندارم، زیرا غریزه مهم است. شما باید به یک بازیکن اجازه دهید تا بازی خود را رشد دهد و اجازه دهید شخصیت او متبلور شود. اما بیشتر شما به کسی نیاز دارید که شما را در مسیر درست نگه دارد.
زمانی که شروع به بازی کردید چقدر از حضور مربی بهره مند شدید؟
من مربی نداشتم اما ویدیوهای استیو دیویس را زیاد تماشا می کردم و شما می توانید از آن چیزهای زیادی یاد بگیرید. همه نمی توانند جیمی وایت یا استیون هندری باشند، اما هرکسی می تواند مانند دیویس، جان هیگینز یا من باشد. اگر بتوانید اصول اولیه بازی را به خوبی یاد بگیرید و آنها را به درستی به کار ببرید، می توانید بسیار ثابت قدم شوید زیرا این یک ورزش تکرار شدنی بر اساس اصول تکنیکی است. شما نمی توانید کسی را بهتر از دیویس پیدا کنید. او شخصاً مربی من نبود، اما همه کارهای او را تماشا می‌کردم. سرعت او، نحوه ضربه زدن به توپ، نحوه بازی Safety، توانایی او در ثابت نگه داشتن آرامش در هر ضربه... او باورنکردنی بود.
در طول دوران حرفه ای خود اغلب با مربیانی، به ویژه فرانک آدامسون و ری رردون کار کرده اید. آیا همیشه می خواستید بیشتر یاد بگیرید؟
همه در هر ورزشی باید یاد بگیرند. مردم می گویند من با استعداد هستم، اما من با استعدادترین جوان یا آماتور نبودم. من همیشه باید برای بازی خودم سخت کار می کردم. من هرگز بازیکن ماهری در Safety یا بازیکن پاکت زن خوبی یا به خوبی برخی از دیگرانی که در آن زمان بازی می کردند، نبودم. اما همیشه در کسب امتیاز بازی خوب بودم، این موضوع نقطه قوت اصلی من بود. اما باید چیزهای دیگری را یاد می گرفتم. من خلق و خوی خوبی نداشتم، هنوز هم با برخی اتفاقات بد آنقدر خوب برخورد نمی کنم.
وقتی گفتید به مربیگری بیش از حد اعتقاد ندارید، منظورتان این است که باید به بازیکن فضایی بدهید تا از حداکثر استعداد طبیعی خود استفاده کند؟
بله. به عنوان یک نوجوان می دیدم که بازیکنان به سمت مربیان خاصی می روند و سپس سخت و روشمند می شوند و توانایی بازی با سرعت بالا را از دست می دهند. ثابت، آهسته و روشمند اغلب شما را به جایی نمی رساند. ممکن است در چند مسابقه برنده شوید، اما اگر می‌خواهید یک برنده واقعی باشید، باید در هر ورزشی با سرعت بازی کنید و سرعت یک سلاح بزرگ است. شما نمی توانید بیش از حد به این بازی فکر کنید. این که تا جایی که می توانید سریع و بدون بی توجهی بازی کنید هدف است.
در بخش آخر دوران حرفه ای خود، با بازیکنان جوان تر سخاوتمند و مایل به دادن مشاوره به آنها بوده اید. آیا از کمک به آنها لذت می برید؟
اگر کسی از شما کمک بخواهد، نه گفتن سخت است. ویکتوریا که یکی از آکادمی‌های شفیلد را اداره می‌کند، علاقه زیادی به بازیکنانش دارد و می‌خواهد آنها عملکرد خوبی داشته باشند. او از من پرسید و من همیشه می خواهم موثر باشم اگر بتوانم کمک کنم. تلاش برای انتقال دانش در هر ورزشی خوب است. در دو و میدانی، دوندگان کنیایی آن را برای خود نگه نمی دارند، آنها اشتراک گذاری را یک عامل قهرمان پرور و خوب می دانند.
جاد ترامپ یکی از این بازیکنان است که شما به وی کمک کردید. وقتی برای اولین بار بازی او را دیدید، آیا چیزی از خودتان در او دیدید؟
او استعداد شگفت انگیزی دارد، او نیازی به یادگیری از من نداشت. اما حضور در آن محیط زمانی که در همان باشگاه در رامفورد تمرین می‌کردیم به او کمک کرد زیرا او می‌دید که من چقدر سخت کار کردم. بسیاری از مردم فکر می کنند که این فقط استعداد است، اما اگر از بازیکنانی بپرسید که با من وقت گذرانده اند، از اینکه چقدر فداکار هستم و چقدر تمرین را جدی می گیرم شگفت زده می شوند. وقتی جوان بودم، تمرین استیفن هندری را دیدم و متوجه شدم که او سخت‌کوش‌ترین بازیکن در تور حرفه ای بود. سخت کوشی در هر ورزشی صادق است. به همین دلیل آنها بهترین هستند، زیرا از تمرین و کار سخت هراسی ندارند.
وقتی پیشرفت بازیکنی را که راهنمایی کرده اید می بینید چقدر به شما حالت رضایت بخشی می دهد؟
بازیکنی بود که فوق العاده با استعداد است و موفقیت هایی هم کسب کرده بود. او پرسید که آیا می توانم به او کمک کنم؟ من چند بازی او را تماشا کرده بودم و این احساس را داشتم که قسمتی از بازی او مشکل دارد ، اما نمی‌توانستم انگشتم را روی آن بگذارم. سر میز تمرین رفتیم و من چند نکته را به او نشان دادم و او گفت که متوجه شده است. دیدن پیشرفت او به عنوان یک بازیکن برای من خوب بود و احساس خوبی به من منتقل شد.
در کتاب شکست ناپذیر خود، وسواس خود را با تمرین و جنبه فنی بازی توصیف می کنید. آیا همیشه این جذابیت را داشته اید؟
من در کودکی عادت های بدی داشتم و این بزرگترین شکست من بود، من را عقب نگه داشت و حرفه ام را سخت تر از آنچه لازم بود کرد. من از ۱۶ یا ۱۷ سالگی عادت های بدی پیدا کردم و هر روز بدتر و بدتر شد به همین دلیل مجبور شدم بروم و فرانک آدامسون را ببینم. می دانستم که قرار نیست قهرمانی جهان را کسب کنم، یک روز خوب بودم، روز بعد وحشتناک، در حالیکه در این بازی به ثبات نیاز دارید. فرانک مجبور شد بازی من را تجزیه و تحلیل کند و عادتهای بد من را از بین ببرد. در سال اول موفق به کسب عنوان قهرمانی جهان شدم - نه با بازی بهتر، بلکه فقط با کمی ثبات بیشتر