رشته او اسپورت که رشتی ای ترکیبی است و و سومو نیز همراه بولس و پتانک توسط برادران منوچهری به نام های جاسم و قاسم اداره می شوند نیز از ورزش های رزمی جدا شدند. دو رشته نخست به فدراسیون انجمن های ورزشی منتقل شده و رشته بولس و پتانک نیز به بولینگ و بیلیارد حواله داده شده است.
مشخص نیست ریشه این سرگردانی از کجاست. تصمیمات غیر کارشناسی اداره کل برنامه ریزی و معاونت قهرمانی وزارت ورزش و جوانان باعث این آوارگی شده و یا عدم مدیریت مناسب و اختلافات داخلی مدیریتی صاحبان این رشته با فدراسیون های ورزشی به این موضوع دامن می زند. نکته حائز اهمیت این است که بولس و پتانک یکبار تجربه ناموفقی در بولینگ و بیلیارد داشته و بازگرداندن مجدد به این فدراسیون قطعا تصمیم درستی نخواهد بود.
25 اردیبهشت ماه 1403 بود که انتخابات فدراسیون ورزش های رزمی برگزار شد و چگینی موفق شد آرای مجمع را از ان خود کند و در جدال با یوسف بهتری به عنوان رئیس این فدراسیون برگزیده شود. در همان روزهای ابتدایی سخنگویی و حتی انجمن MMA نیز به منوچهری ها داده شد اما خیلی زود این رفاقت های انتخاباتی به دشمنی تبدیل شد و منوچهری ها کنار گذاشته شدند.
رشته هنر های رزمی ترکیبی MMA نیز سرنوشت عجیب را در فدراسیون رزمی تجربه کرده است. این رشته در سال 1400 قانونی شد و از توحید حقیقی، یوسف بهتری، مجید علینژاد و قاسم منوچهری روسای بسیاری را در خود دیده است و اکنون نیز به منصور عبدی واگذار شده است. البته اتفاقات در فدراسیون رزمی به قدری عجیب و تعجب برانگیز است که که باید در چند مقاله جداگانه به ان پرداخت. ضعف ساختاری و تیم مدیریتی جدید کاملا واضح است و نیازمند اقدامات سریعی است و بعید نیست نارضایتی خانواده این رشته منجر به مجمع فوق العاده وبازگشت بهتری شود.
اکنون باید دید معاونت قهرمانی با تصمیمات لحظه آخری چه سرنوشتی را برای او اسپورت، سومو و بولس و پتانک رقم می زند. آیا اشتباهات گذشته را ادامه می دهند و یا اجازه می دهد تیم جدید مدیریتی چاره ای اندیشیده و یکبار برای همیشه ریشه ای به این رشته ها بپردازند.
حسین محمدی