به گواه اکثر کارشناسان و مسئولان کاروان المپیکی ورزش ایران، پسران و دختران کشورمان در آوردگاه بازی‌های المپیک پاریس نهایتاً شانس کسب ۷ تا ۸ مدال داشتند؛ آن هم با اما و اگر و اغماض! المپیک به آخر نرسیده اما تعداد مدال‌های ایران از عدد ۹ گذشت و ۲ رقمی شد تا ضمن رد پیش‌بینی‌ها، یک رکورد امیدوارکننده هم به ثبت برسد. ۵ مدال از این ۱۱ مدال توسط دهه هشتادی‌ها کسب شده؛ نسل Z پرافتخار ورزش ایران که حالاحالاها توان درخشش و افتخارآفرینی را خواهد داشت.
از رحمان عموزادخلیلی که مدالش را قطعی کرده و کاروان را به یازدهمین مدال رسانده تا سعید اسماعیلی و آرین سلیمی که هر ۲ مدال طلا گرفته‌اند و البته، مبینای تاریخ‌نویس و مهمدی بدشانس. ترکیب سنی کاروان کشورمان منهای چند رشته که اصلاً و ابداً میلی به پوست‌اندازی ندارند، جوان شده و خونی تازه به رگ‌های ورزش ایران جریان داده‌است. با این نسل که هم جوان است و هم پرافتخار، قله‌های موفقیت را یکی پس از دیگری می‌توان در نورد دید؛ به شرط حمایت، مراقبت و البته مداومت.
بعد از المپیک ۲۰۱۲ لندن که محمد باقری‌معتمد برای تکواندوی ایران مدال نقره گرفت، تکواندوی مردان به خواب عمیقی فرو رفت و دردناک بود دیدنِ این که یکی از ۳ ضلع مدال‌آور ایران در ادوار المپیک به دست‌گرمی برای رقبا تبدیل شده اما هادی ساعی برای بیدار کردن شیر خفته فقط به ۳ سال زمان نیاز داشت. خستگی‌ناپذیری و عطش سیرنشدنی نسبت به کسب مدال بود که رکورد صددرصدی برای تکواندوی ایران در پاریس ۲۰۲۴ برجای گذاشت. پسران مجید افلاکی و دختران مینو مداح تبحر عجیبی در ۳ رانده کردن بازیِ باخته و حملات بی‌رحمانه در ثانیه‌های پایانی به سر و صورت رقبا داشتند.
بدون‌تردید انگیزه و خستگی‌ناپذیری، ۲ عامل اصلی موفقیت پسران و دختران ایران‌زمین بر شیاپ‌چانگ المپیک هستند. قدرت تفکر و برتری ذهنی در کنار آمادگی فیزیکی و توانایی تقسیم قوا، در فرانسه همه‌چیز را برهم ریخت تا قهرمانان جهان یکی پس از دیگری مقابل ایرانی‌های افتخارساز به زانو در بیایند و بشود آنچه باید!
منبع: شبکه اطلاع رسانی دانا