به گزارش منهای فوتبال، همه ما در موفقیت‌های بسکتبال، پیگیر تأثیر مثبت برای جلب توجه عمومی و میزان مشارکت مردم هستیم. به همین دلیل وقتی هر تیمی از بسکتبال ایران در میادین بین‌المللی موفق می‌شود، خوشحال می‌شویم اما حاضر نیستیم به سبک مسئولان دولتی ورزش و غیربسکتی‌ها از فرصت‌های به دست آمده با تبلیغات نامناسب استفاده کنیم.
در این راستا مسئولان دولتی ورزش، که عامل نابرابری‌های تاریخی‌ای بین دو جنس مرد و زن خودشان بودند، همیشه سعی می‌کنند از چنین شرایطی، بهره‌برداری بیشتری بکنند. یک بار بسکتبال سه نفره را بیش از حد گُنده می‌کنند و یک بار هم که به کمک خود آنها نیاز است، سکوت اختیار می‌کنند.
فیبا نام ۴ کشور راه یافته به المپیک توکیو از طریق رنکینگ در بخش بسکتبال سه نفره بانوان را اعلام کرد. در این فهرست تیم های چین و مغولستان از آسیا به صورت مستقیم راهی المپیک ۲۰۲۰ شدند. روسیه و رومانی دو تیم دیگر هستند که به صورت مستقیم المپیکی شدند.تیم ملی بسکتبال سه نفره بانوان ایران نیز در این کورس قرار داشت و در آخرین رنکینگ جهانی در رتبه هفتم قرار گرفت.
بسکتبال سه نفره دختران کشورمان نتوانست به صورت مستقیم به المپیک صعود کند اما همچنان شانس کسب سهیمه المپیک دارد و اسفند ماه در رقابت های کسب سهمیه شرکت خواهد کرد. رقابت هایی که کار بسیار دشواری برای دختران ایران خواهد بود چراکه در گروه B با ژاپن، اوکراین، ترکمنستان و استرالیا هم گروه است.
بسکتبال سه نفره زنان ایران به دلیل شرکت نکردن در تورهای بین‌المللی از صعود مستقیم به المپیک بازماند. فدراسیون بسکتبال به همراه مدیران بالادستی وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک، برنامه‌ای نداشتند اما امروز می‌بینیم که روی رنکینگ دختران ایران تبلیغ می‌کنند.
فعلاً کاری به این نداریم که اساس کمیته سه نفره در ایران با وجود فرصت‌های مناسب، ساختار غلطی دارد و مشارکت‌ها مشخص نیست اما نکته‌ای که مشخص است اینکه همه کشورها هدفشان این است که میزان مشارکت زنان در ورزش را افزایش دهند.
این روزها فقط روی رنکینگ زنان ایران در سایت فیبا تبلیغ می‌شود که البته آن هم ما را به المپیک نرساند اما از اهداف و برنامه‌های مدونی که باید بازی سه نفره داشته باشد و یا تأثیرگذاری آن خبری نیست.
فدراسیون بسکتبال چند روز پیش نوشت کمیته ملی المپیک به بازی سه نفره کمک می‌کند اما چه نوع کمکی را مشخص نکرد و کار باز هم در حد تبلیغ باقی ماند.
زنان در مقایسه با مردان از نظر پیشرفت در ورزش تفاوت‌هایی دارند و در لایه‌های اجتماعی نیز این تفاوت‌ها پیداست. باید بسیار تلاش کرد تا این اختلافات به حداقل ممکن برسد.
فدراسیون و کمیته سه نفره راههای به حداقل رساندن اختلاف سطح یا برنامه‌ریزی برای بازی سه نفره را هنوز نشناختند و نباید از مسئولان ارشد هم انتظاری بیش از این داشت چون در تفهیم برنامه به بالادستی‌ها مشکل داریم.