به گزارش منهای فوتبال، فلسفه در ساده‌ترین تعریف عبارت است از «اندیشیدن با رویکرد عقلانی، نقّادانه، و مستدل دربارهٔ مسائل اساسی و بنیادیِ زندگی و هستی».
خاستگاه فلسفه و اندیشه‌های فلسفی، شگفتی در برابر پیچیدگی‌ها و بی‌کرانگی‌های هستی است. و کیست که در سراسر زندگیِ خود بارها و بارها در برابر رازهای هستی شگفت‌زده نشده باشد و به مسائل مهمی مانند منشأ حیات، روح، روان، ذهن، زبان، زیبایی، اخلاق، عشق، تنهایی، خیر، شر، مرگ، و سرنوشت انسان پس از مرگ نیندیشیده باشد؟
(فلسفه شخصی- روح الله سلیمانی پور)
مایک مک نامی در مقاله ای تحت عنوان «فلسفۀ ورزش» به تحلیل مفهومی و بازآفرینی ایده های کلیدی و مسائل مربوط به ورزش و گرایش های مرتبط با آن می پردازد که در سطح عمومی، مربوط به بیان طبیعت و اهداف ورزش است. به اعتقاد او فلسفۀ ورزش نه تنها بینش های مختلفی از فلسفه را جمع آوری می کند، بلكه منجر به تغییرنگاه و دیدگاههای ما از خودِ ماهیت ورزش می شود.
زمینه های فلسفه و کاربرد آنها در ورزش، به طور خاص به بررسی مسائل اساسی در زمینه های مختلف فلسفه نیاز دارد که در ورزش و فعالیت های مربوط به انسان و استفاده از بدن در شیوه های اجتماعی و نهادها مورد استفاده قرار می گیرد:
زیبایی شناسی
بازیکنی که نوع بازی کردن او احساس خوشايندي در ما برانگيزد.
معرفت شناسی
هر آموزش به چه علتی است؟
اخلاق
ارزش ها در ورزش، جوانمردی، رقابت وهمکاری، بازی منصفانه، اخلاق هواداری و...
منطق
دانش و تشخیص قوانین تشکیل دهنده ورزش، برای ایجاد تصمیمات درست.
متافیزیک
انسان با بازی، در جست و جوی بررسیِ بودن به مثابهء بودن است.
فلسفۀ آموزش
به عنوان مثال، الگوهای غالب یادگیری، چیست؟
فلسفۀ حقوق
آیا می توان ورزشکاران را مجاز به استفاده کردن از داروهای نیروزا کرد؟
فلسفۀ ذهن
آموزش روانی در ورزش، قابل تفکیک از تخیل، چیست؟
فلسفۀ قوانین
قوانین تشکیل دهنده مسابقه و مقررات ورزشی کاملا مشخص شده باشد.
فلسفۀ علم
مطالعه گرایش های گوناگون و ارتباط ورزش با علوم دیگر.
فلسفۀ اجتماعی و سیاسی
به طور مثال در ورزش رقابتی، تفکر سرمایه داری حاکم است.