نقد فنی و لجستیکی
۱. مدیریت اقامت و حمل‌ونقل:
· برگزاری رویداد بدون دهکده ورزشی به معنای پراکندگی تیم‌ها در هتل‌های مختلف است
· این امر هزینه‌های حمل‌ونقل را افزایش می‌دهد
· هماهنگی زمان‌بندی تمرینات و مسابقات را پیچیده می‌کند
· نظارت پزشکی و دوپینگ با دشواری مواجه می‌شود
۲. امنیت ورزشکاران:
· کنترل تردد در محیط‌های پراکنده سخت‌تر است
· احتمال بروز حوادث امنیتی افزایش می‌یابد
· مدیریت بحران در مواقع اضطراری دشوار می‌شود
۳. خدمات پشتیبانی:
· ارائه خدمات یکسان به همه ورزشکاران ناممکن می‌شود
· کیفیت خدمات در هتل‌های مختلف متفاوت خواهد بود
· دسترسی به امکانات درمانی و تغذیه‌ای یکسان نیست
نقد فرهنگی-اجتماعی
۱. از دست رفتن "تجربه مشترک":
· دهکده ورزشی فضایی است که "موقتاً" مرزهای ملی و فرهنگی کمرنگ می‌شود
· ورزشکاران فرصت تعامل مستقیم و غیررسمی با یکدیگر را از دست می‌دهند
· تبادلات فرهنگی خودجوش و طبیعی محدود می‌شود
۲. تقویت کلیشه‌ها و پیش‌داوری‌ها :
· جداسازی تیم‌ها در هتل‌های مختلف، گفت‌وگوی بین‌فرهنگی را محدود می‌کند
· فرصت شکستن تصورات قالبی از بین می‌رود
· "دیگری" همچنان ناشناخته و غریبه باقی می‌ماند
۳. تضعیف روحیه المپیسم:
· المپیسم بر پایه "همزیستی مسالمت‌آمیز" استوار است
· دهکده ورزشی نماد عینی این همزیستی است
· حذف آن به معنای تقویت جنبه‌های تجاری و تضعیف جنبه‌های انسانی رویداد است
نقد روان‌شناختی
۱. ایجاد احساس انزوا:
· ورزشکاران در هتل‌های پراکنده احساس تنهایی می‌کنند
· حمایت‌های عاطفی هم‌تیمی‌ها و سایر ورزشکاران کاهش می‌یابد
· استرس مسابقات در محیط بسته هتل تشدید می‌شود
۲. از دست رفتن "حس تعلق به جامعه جهانی ورزش":
· دهکده ورزشی به ورزشکاران احساس بخشی از "جامعه بزرگتر" را می‌دهد
· این حس تعلق، فشار رقابت را تعدیل می‌کند
· ورزشکاران بدون این فضا، بیشتر به رقابت‌جویى صرف متمایل می‌شوند
۳. کاهش انگیزه‌های فرا مادی:
· تماس چهره به چهره با اسطوره‌های ورزشی دیگر ملل الهام‌بخش است
· دیدار با ورزشکاران از فرهنگ‌های مختلف، افق دید را گسترش می‌دهد
· حذف این تعاملات، رویداد را به یک "ماموریت شغلی" خشک تبدیل می‌کند
جمع‌بندی نهایی
دهکده ورزشکاران صرفاً یک انتخاب لجستیکی نیست؛ یک ضرورت فلسفی است.
· این فضا آزمایشگاه زنده "جهانی شدن مثبت" است
· نماد عینی امکان همزیستی مسالمت‌آمیز فرهنگ‌هاست
· سرمایه‌گذاری روی این ایده، سرمایه‌گذاری بر "صلح جهانی" است
پیشنهاد:
برگزارکنندگان رویدادهای ورزشی باید دهکده ورزشکاران را نه به عنوان "هزینه"، بلکه به عنوان "سرمایه‌گذاری فرهنگی" در نظر بگیرند. حتی اگر با محدودیت‌های بودجه مواجه هستند، می‌توانند نسخه‌های کوچک‌شده و خلاقانه‌ای از این ایده را اجرا کنند.
ورزش مدرن نباید قربانی جنبه‌های تجاری شود. دهکده ورزشکاران یادآوری می‌کند که در نهایت، "روح ورزش" مهم‌تر از "بدن ورزش" است.