به گزارش اینساید د گیمز، بر اساس این دادهها، بین سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۲۳ مجموعاً ۱۳۵ فینالیست ورزشکاران تکامل یافته جنسی در رویدادهای بینالمللی دیده شده و برخی از آن ۵۰ تا ۶۰ ورزشکار در بیش از یک فینال شرکت کردهاند. این آمار درست در میانه مسابقات جهانی توکیو منتشر شد؛ رقابتهایی که برای نخستین بار از همه زنان شرکتکننده تست ژنتیکی اجباری و بررسی ژن SRY گرفته شد تا هویت زیستی آنان تأیید شود. سباستین کو، رئیس فدراسیون جهانی، گفت: "در سطح نخبگان، برای حضور در بخش زنان باید از نظر زیستی زن باشید. جنسیت نمیتواند بر زیستشناسی غلبه کند".
این موضوع بار دیگر بحثهای داغ درباره مرزهای جنسیت و عدالت در ورزش زنان را زنده کرده است. لینزی شارپ، دونده ۸۰۰ متر بریتانیا و قهرمان سابق اروپا، که در فینال ریو ۲۰۱۶ ششم شد، در گفتوگو با اسکاینیوز یادآوری کرد اگر قوانین امروز حاکم بود، او میتوانست مدال المپیک بگیرد. در آن رقابت، کستر سمنیا، فرانسین نیونسابا و مارگارت وامبویی، سه جایگاه اول را کسب کردند؛ ورزشکارانی که بعدها بهعنوان ورزشکاران اینترسکس خارج از قوانین هورمونی فعلی محروم شدند. شارپ تجربه آن روزها را «بسیار دشوار و لکهدارکننده» دوران حرفهایاش توصیف کرد. مقررات تازه فدراسیون جهانی از ۲۰۲۳ ورزشکاران DSD را ملزم میکند سطح تستوسترون خود را دستکم شش ماه زیر ۲.۵ نانومول بر لیتر نگه دارند تا اجازه حضور در رده زنان داشته باشند؛ همزمان یک ممنوعیت کلی برای ورزشکاران ترنس از مرد به زن اعمال شد. حالا با اجباری شدن تست ژن SRY، همه ورزشکاران زن برای یک بار در زندگی باید این آزمایش را بدهند. موضوع فقط به دو و میدانی محدود نمانده است. فدراسیون جهانی بوکس (IBA) هم پیش از المپیک پاریس از ناکامی دو بوکسور در تستهای جنسیتی خبر داد، اما کمیته بینالمللی المپیک اجازه حضور آنان را داد؛ تصمیمی که با کسب مدال طلا توسط هر دو، جنجال جهانی آفرید. این اختلافها باعث شده IOC کمیتهای ویژه به نام «کارگروه حفاظت از بخش زنان» تشکیل دهد. کرستی کاونتری، قهرمان سابق المپیک و عضو هیئت اجرایی IOC، تأکید کرد هدف این گروه ایجاد اجماع و یافتن راهحلهایی عادلانه است: "میخواهیم صداهای همه طرفها را بشنویم—از فدراسیونها تا ورزشکاران کنونی و پیشین، از کسانی که تغییر جنسیت دادهاند تا ورزشکاران DSD در نهایت، باید از بخش زنان حفاظت کنیم و عدالت را برقرار سازیم". بحث بر سر «چه کسی زن محسوب میشود» حالا بیش از همیشه به قلب سیاست، پزشکی و اخلاق ورزش جهانی گره خورده است—و دادههای تازه توکیو بار دیگر نشان میدهد که این جدال بهسادگی پایان نخواهد یافت.
مترجم: مهدی سعیدی