امری که به قطع و یقین باید فارغ از شعار و تبلیغات سیاسی مد نظر قرار گیرد. عرصه ورزش نیز مستثنا از این حقیقت نیست. در حال حاضر زنان بسیاری در لایه‌های مختلف اداری و سازمانی دوشادوش مردان و بلکه پیش تر از آنان فعال هستند، اما آیا می‌توان امیدوار بود که هنگام عزل و نصب‌ها در جایگاه عادلانه و برابر با مردان قرار گیرند؟ آیا فرصتی برای نشان دادن توانمندی‌های خود در سطحی بالاتر دارند یا این فرصت تنها در اختیار مردان و یا حلقه اندکی از زنان قرار دارد؟
آنچه مسلم است شرایط آرمانی در جامعه هنگامی شکل می‌گیرد که علاوه در اختیار داشتن فرصت‌های عادلانه، انتخاب ما برای پست‌ها و مسئولیت‌های گوناگون از نگاهی فراجنسیتی باشد. این زمانی محقق می‌گردد که بتوانیم شرط ابتدایی و لازم آن را محقق سازیم. ایجاد چنین رویکردی در ساختار جامعه در سال‌های آینده با ورود نسل جوان که با نگاه و تفکر متفاوت و جاه‌طلبانه‌ای نسبت به اسلاف خود وارد جامعه کار می‌شوند، از ضرورت و اهمیت بیشتری برخوردار می‌گردد. نسلی که با اعتماد به نفس بیشتر و با شکیبایی کمتری، متفاوت از نسل‌های گذشته خود می‌اندیشد، عمل می‌کند و از جامعه و پیرامون خود انتظار دارد.
خبر سرپرستی کاروان بازی‌های جهانی 2025 چنگدو توسط خانم دکتر فریبا محمدیان و در روزهای اخیر نیز اعطای سرپرستی کاروان بازی‌های آسیایی داخل سالن و هنرهای رزمی 2026 به سرکار خانم دکتر فرهادی‌زاد، بارقه‌های امیدی را برای زنان فعال در عرصه ورزش به ارمغان آورد. همچنان که در رویکرد کمیته بین‌المللی المپیک نیز در سال‌های اخیر توجه جدی به موضوع برابری یا عدالت جنسیتی و اعطای فرصت‌های برابر به زنان و مردان قابل مشاهده است. باید امیدوار بود که این رویکرد در مناصب مختلف ورزشی و در عرصه‌های مختلف تصمیم‌گیری در وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک، فارغ از هر گونه شعار، منشأ اتفاق‌های خوب و ایجاد روند پایدار و رو به جلویی باشد که زنان و مردان شایسته بی هیچ دغدغه تبعیض، مطمئن باشند که از ظرفیت و توانمندی آنان به نحو شایسته بهره گرفته می‌شود.
به قلم فرناز سربندی