به گزارش نشریه تایمز، هفته گذشته، مردی که آرزوی جانشینی توماس باخ در تاج و تخت المپیک را دارد، مانیفست نامزدی خود را در کنار دیگر مدعیان این سمت منتشر کرد. همه آنها برنامه های خود را در مدت کمی بیش از یکماه در لوزان، سوئیس، قبل از برگزاری انتخابات واقعی در ماه مارس، درخلال صد و چهل و چهارمین کنگره این سازمان در آتن، یونان ارائه خواهندکرد. در این سند، کو در توضیح موضع خود در مورد بحث هویت جنسیتی وجنسیت بیولوژیکی تردیدی از خود نشان نداده است. نامزد بریتانیایی ریاست IOC تاکید می کند که تعهد او در "حفاظت و ارتقای یکپارچگی ورزش زنان" نهفته است. چیزی که او را از رقبای خود متمایز می کند، تجربه ای است که در این زمینه به عنوان رئیس جهانی دو و میدانی انباشته است، موقعیتی که از آن اطمینان حاصل کرده که فقط زنان بیولوژیک می توانند در رده زنان شرکت کنند. مخالفان این موضع قوی‌ترین رقبای او هستند، کرستی کاونتریو خوان آنتونیو سامارانچ جونیور، که بخشی از کمیسیون اجرایی بودند که بهایمان خلیف و لین یو تینگ اجازه داد تا علی‌رغم نتایج آزمایش‌هایی که وجودکروموزوم های مردانه را نشان دادند، عنوان قهرمانی بوکس المپیک پاریس راکسب کنند. کو در واکنش به این موضوع اظهارکرد: "در رده زنان، برای منغیرقابل مذاکره بود. اگر شما سیاست‌های روشنی نداشته باشید، در نهایت به جایی می‌رسید که در پاریس به آن رسیده‌اید. نکته آرامش‌بخش برای مناین است که این اتفاق نمی‌توانست در دو و میدانی رخ دهد. چرا؟ ما یک سیاست داشتیم، و درباره آن مباحثه صورت پذیرفت". کو در 68 سالگی انتخاب احتمالی خود به عنوان رئیس IOC را نقطه اوج یک حرفه پر ازدستاوردهای چشمگیر می داند. سابقه وی، او را به عنوان آماده ترین نامزد در میان هفت مدعی برای این نقش قرار می دهد. کو به عنوان قهرمان دوالمپیک در 1500 متر و معمار بازی های المپیک 2012 لندن، که به عنوان یکی از موفق ترین بازی های تاریخ مورد ستایش قرار می گیرد، مهارت های رهبری استثنایی را نمایان ساخته است.