ضعف کادر فنی یا دخالت های بالا دستی چه عواملی موجب ناکامی آزادکاران در آلبانی شد؟

شناسه خبر : 40055
پنجشنبه 10 آبان 1403 ساعت 01:46
رشته های ورزشی | کشتی و وزنه برداری
ضعف کادر فنی یا دخالت های بالا دستی چه عواملی موجب ناکامی آزادکاران در آلبانی شد؟

با وجود انتظارات فراوان و علی رغم پیش بینی ها، هیچکدام از اعضای تیم ملی کشتی آزاد چهار نفره اوزان غیر المپیکی ما امکان حضور در فینال را پیدا نکردند. مسابقات جهانی چهار وزن غیر المپیکی در حالی به میزبانی کشور آلبانی برگزار شد که طی آن  فرنگی کاران ما پس از جمهوری آذربایجان به عنوان نایب قهرمانی دست پیدا کردند. در ادامه نوبت به آزادکاران رسید و ما امیدوار بودیم در جایی که امتیاز روس ها محاسبه نمی شود و نا آمادگی آمریکایی های پا به سن گذاشته بتوانیم از سکوی جهانی بالا برویم. این امیدواری اما بیهوده بود زیرا تیم آزاد ما نتوانست انتظارات را برآورده کند. شکست ثانیه های پایانی و غافلگیر کننده کامران قاسمپور و محمد نخودی دو عنواندار جهانی ما برابر حریفان، یکبار دیگر این واقعیت را آشکار کرد که کادر فنی کنونی توان مدیریت مسابقاتی در سطح جهانی را ندارد.

این ناتوانی خصوصا به واسطه فقدان استقلال آنان و دخالت های آشکار در امور فنی،کوچینگ و استیلای کامل نسبت به برنامه های تمرینی و حتی چیدمان  ورزشکاران و مربیان ناگزیر است. چه بسا بتوان شاهد مثال این ادعا را در اقدام و عمل دبیر طی  مسابقات آلبانی ذکر کرد. به سخن دیگر باور کردنی نیست با توجه به خصوصیات اخلاقی و حضور رییس فدراسیون در محل مسابقات جهانی منکر عدم دخالت او در امور فنی تیم ملی شد. بعید نیست همین امر و فقدان اقتدار مربیان تیم ملی موجبات تشتت فکری و ضعف عملکرد فنی کادر فنی و کشتی گیران را فراهم کرده باشد. با تمام اوصاف یادشده نمی توان کشتی گیران باتجربه و عنوانداری چون نخودی و قاسمپور را در رابطه با اشتباهات شان تبرئه کرد. ما از رضا مومنی و سینا خلیلی که چهره های جوان و کم تجربه در دنیای کشتی محسوب می شوند انتظار معجزه نداشتیم اما امیدوار بودیم نامدارانی چون قاسمپور و نخودی بتوانند کشتی هایی را که تا ثانیه های پایانی به سود آنان بود اداره کنند.

در جهانی آلبانی و چهار وزن غیر المپیکی کشتی آزاد، ژاپنی ها، روس ها و گرجی ها هر کدام دو کشتی گیر شان را به فینال فرستادند. قزاقستان و ترکیه نیز  کایپانوف و احمد دومان را راهی دیدار نهایی کردند. آمریکایی های پا به سن گذاشته نیز سهمی از مدال های طلا و نقره این دوره از مسابقات دریافت نکردند تا پس از ناکامی المپیک۲۰۲۴ فرانسه، ضربه دیگری در جهانی آلبانی بر پیکرشان فرود آید.  مسابقات جهانی آلبانی بار دیگر ثابت کرد برخی بزرگنمایی های کاذب و حماسی توسط معدودی گزارشگران وابسته به فدراسیون در مورد عملکرد مربیان، فدراسیون و کشتی گیران صرفا جنبه تبلیعاتی دارد و حقیقت آن نیست که این افراد خاص، ادعا و در بوق و کرنا می کنند.

همچنین این نتایج به ما یاد آوری کرد  ساخت و ساز و فراهم کردن امکانات عمرانی اگرچه خوب است اما مواردی از این دست پیش از آنکه بتواند موفقیت های فنی و پیروزی در میادین ببن المللی را تضمین کند مصرف داخلی دارد تا برخی، پشت این سنگر همچنان خود را تافته جدا بافته قلمداد و ناکامی های فنی و ضعف مدیریتی را توجیه کنند. در این دوره از مسابقات، ژاپنی ها بی آنکه ادعایی داشته باشند و دچار غرور کاذب شوند همانند المپیک پاریس در جهانی آلبانی هم چشم ها را خیره کردند. آنها در سایه  مدیریت پویا و تلاش مضاعف در هر مسابقه چهره های بی بدیلی را به جهان کشتی معرفی و مدال های ارزشمند را درو می کنند.

گرجی ها نیز با حدود پنج میلیون نفر جمعیت دو کشتی گیر را راهی فینال کردند تا مسیر درست مدیریت فنی و اجرایی را برای همگان معنا کرده باشند. در چنین حال و هوایی آنچه نصیب علاقه مندان بی شمار کشتی ما شد حسرت و اندوه بود. حسرت اینکه چرا قاسمپور که از او به عنوان بهترین زیرگیر حال حاضر دنیا یاد می کنند به سهولت آب خوردن و طی چند ثانیه مدال طلای خود را از کف داد. حسرت بی تدبیری های کادر فنی و دخالت های پنهان و آشکاری که سردرگمی کشتی گیران را به همراه داشت.

به قلم مجمدرضا کاظمی