به گزارش منهای فوتبال، بدون شک صمد مهره کلیدی تیم ملی و ستاره دنباله‌دار بسکتبال ایران است و کاش قدر آخرین مردان نسل طلایی بسکتبال را بیشتر از این بدانیم. امروز با کاپیتان تیم ملی بسکتبال کشورمان گپ و گفت خارج از بسکتبال زده‌ایم که در زیر می‌خوانید:
صمد امشب شب یلداست، از اینجا شروع کنیم. چه چیز شب یلدا را بیشتر دوست داری؟
یکی این سنت بودن شب یلدا را دوست دارم که از قدیمی‌ها به ما رسیده است. امیدوارم تا سال‌های سال هم ادامه داشته باشد. فکر می‌کنم این مدل سنت‌ها که باعث جمع شدن خانواده‌ها دور هم می‌شود چیزی بوده که قدیمی‌ها خیلی به آن اعتقاد داشتند و پایه آن را گذاشتند اما به نظرم الان خیلی بیشتر به درد می‌خورد چرا که مردم خیلی زیاد وقت برای دور هم جمع شدن ندارند و این یک شب در سال را اگر بتوان مثل قدیم جمع شد خیلی خوب خواهد بود.
اهل فال حافظ گرفتن در شب یلدا هم هستی؟
تا آنجایی که من یادم می‌آید از سن کم ما فال حافظ به آن شکل در شب یلدا نمی‌گرفتیم اما خیلی جالب بود که در این شب مشاعره می‌کردیم. ما خانواده هنری داریم که اهل ساز و شعر هم هستند و برای همین هم مشاعره قوی برگزار می‌کردیم و دو گروه می‌شدیم و مشاعره می‌کردیم، برای من هم خیلی هیجان انگیز بود.
به نظرت گرانی‌ها باعث می‌شود که مردم سنت‌ها را فراموش کنند و بی‌خیال مثلا شب یلدا شوند؟
مردم توان خرید آجیل شب یلدا را ندارند اما فکر می‌کنم مردم ما بسیار نجیب هستند و حتی شده با سفره خالی و خیلی ساده هم این سنت را برگزار می‌کنند تا این رسم را نگه داشته و به نسل‌های بعد انتقال دهند. با اینکه مشغله‌ها خیلی زیاد شده اما سنت‌ها هنوز زنده هستند و این سنت‌هاست که شخصیت، عقل، شعور و باطن ما ایرانی‌ها را مشخص می‌کند. خیلی هم خوشحالم که می‌بینم مردم هنوز هم مقید هستند و به هر قیمتی شده و هر چقدر هم ساده سعی می‌کنند سنت‌ها را نگه دارند.
غیر از بسکتبال ورزش دیگری هم انجام می‌دهی؟
مدتی است که به موج‌سواری علاقه پیدا کرده‌ام و هر موقع وقت داشته باشم و موقعیتش فراهم باشد موج سواری می‌کنم. ورزش جالب و مهیجی است. یک بار هم در چابهار موج سواری کردم که خیلی چسبید.
شغل دیگری غیر از بسکتبال داری؟
یک باشگاه کراس فیت دارم و در تولیدی لباس هم مشغول هستم. امیدوارم بتوانم باشگاه‌های بیشتری راه‌اندازی کنم. دوست دارم یک باشگاه داشته باشم که در کنار بدنسازی بتوانم کار بسکتبال را هم انجام دهم و یک کمپ برای بسکتبالیست‌های حرفه‌ای داشته باشیم.
کدام بسکتبالیست دنیا را بیشتر دوست داری؟
من کلا همیشه بازیکن محبوبم با اختلاف زیاد مایکل جردن بود آنهم بخاطر اینکه به نظرم جردن لول بسکتبال را تغییر داد، درست است که الان شاید خیلی‌ها بهتر از او بازی کنند مثل لبران جیمز اما آن زمان جردن بسکتبال را به همه نشان داد و شما اگر به یک کشور محروم مثل آفریقا هم بروی می‌بینی یک کودک پیراهن شماره 23 مایکل جردن را به تن دارد و به نظرم او بسکتبال را به کل دنیا معرفی کرد.
چه چیزی باعث عصبانیتت می‌شود؟
مظلوم‌نمایی باعث عصبانیتم می‌شود و همیشه از این بابت ناراحت می‌شوم. سوءمدیریت هم اذیتم می‌کند. از حسادت و بخل هم خیلی بدم می‌آید.
چرا می‌گویند جزو ورزشکاران باکلاس هستی؟
والله نمی‌دانم، راستش کار خاصی نمی‌کنم و اگر چنین چیزی می‌گویند نظر لطف بقیه است.
بخاطر اینکه بسکتبالیست شدی قدت بلند شد؟
فکر نمی‌کنم ربطی به بسکتبال داشته باشد به هر حال ما ژنتیکی خانواده قد بلندی به حساب می‌آییم و به نظرم اگر بسکتبال هم بازی نمی‌کردم باز قدم بلند می‌شد البته بی‌تاثیر هم نیست اما خیلی نمی‌شود گفت فقط به خاطر بسکتبال قدم تا به این اندازه رشد کرده است. من در بین بسکتبالیست‌ها قدبلند به حساب نمی‌آیم. متوسط رو به پاییین به حساب می‌آیم.
بسکتبالیست باهوشی هستی؟
اینطور می‌گویند، چون قدم خیلی در بسکتبال بلند نبود بیشتر سعی کردم از هوشم استفاده کنم.
موسیقی هم دوست داری؟
بله من از بچگی پیانو می‌زدم و وقتی بسکتبال را شروع کردم استادمان به ما گفت یا پیانو بزنید یا بسکتبال بازی کنید چون بسکتبال که بازی می‌کردیم توپ به انگشت‌هایمان می‌خورد و انگشتمان در می‌رفت به ما گفت پیانو با انگشت است و اینطوری نمی‌توانید آن را خوب بزنید.
فوبیا و ترس به چیز خاصی داری؟
نه من فوبیای خاصی ندارم ولی کلا از آسیب دیدگی خوشم نمی‌آید و خیلی فکرم را مشغول می‌کند.
نقاب داری؟
نه من اصلا ندارم و چون ندارم خیلی وقت‌ها از دستم ناراحت می‌شوند. همیشه چیزی که نظرم بوده و فکر می‌کردم درست بوده را گفتم و برخی مواقع هم چوبش را خورده‌ام.
صمد نیکخواه بهرامی چه خصوصیتی دارد؟
من خیلی فعالم و نمی‌توانم یک گوشه بشینیم. همیشه دنبال تغییر هستم و اگر روزی کاری نکنم بدترین روز زندگی‌ام است.
چرا وقتی یک تیم قهرمان می‌شود تور حلقه را می‌برد و با خود می‌برد؟
این از قدیم رسم بوده و برای یادگاری بازیکنان تیم قهرمان آن را می‌چینند و با خود می‌برند. در واقع فکر می‌کنم از جایی می‌آید که می‌گویند ما فتح کردیم و حالا این را هم به عنوان غنیمت با خود می‌بریم.(می خندد)
و اینکه باید چه انتظاری از تیم ملی بسکتبال در المپیک توکیو داشته باشیم؟
واقعا انتظار خاصی نمی‌توانیم داشته باشیم و آنهم بخاطر اینکه اگر شما تیم‌هایی که در المپیک حضور پیدا نکردند را با تیم‌هایی که حضور پیدا کردند مقایسه کنید می‌فهمید همین که تیم ما راهی این رقابت‌ها شده است خیلی اتفاق بزرگی است ولی خودمان را باور داریم و تلاش می‌کنیم بهترین نتیجه ممکن را بگیریم و حداقل دو بازی را ببریم. اگرهم با امکانات زیر صفری که داریم بتوانیم از گروه‌مان صعود کنیم که افتخار خیلی بزرگی برای بسکتبال ما خواهد بود.
به قلم:سعیده فتحی